The Holy Sonnets of John Donne, Op. 35: Sonnet XIX: Oh, to vex me - Steuart Bedford, Philip Langridge, Бенджамин Бриттен

Oh, to vex me, contraryes meet in one:

In constancy unnaturally hath begott

A constant habit;

that when I would not

I change in vowes, and in devotione.

As humorous is my contritione

As my profane Love and as soone forgott:

As ridlingly distemper’d, cold and hott,

As praying, as mute;

as infinite, as none.

I durst not view Heav’n yesterday;

and today

In prayers, and flatt’ring speeches I court God:

Tomorrow I quake with true feare of his rod.

So my devout fitts come and go away,

Like a fantastique Ague: save that here

Those are my best dayes, when I shake with feare.

О, мені ренжіткендей, қарама-қайшылықтар бір жерде кездеседі:

Тұрақты түрде табиғаттан тыс дүниеге келді

Тұрақты әдет;

бұл мен жасамас едім

Мен ант          өзгеремін      беру    өзгеремін.

Күлкілі болғандықтан, менің ренішім

Менің махаббатым және бірден ұмытып болған кезде:

Қатты ашуланғандай, суық және ыстық,

Дұға еткендей, мылқау сияқты;

шексіз, ешбір

Мен кеше Ауғанды ​​көруге батылы жетпеді;

және бүгін

Дұғаларда және жалпақ сөздерде мен Құдайды соттаймын:

Ертең мен оның таяғынан қорқып, дірілдеймін.

Сондықтан менің діндарым фиттері келіп, кетеді,

Фантастикалық Аг сияқты: оны осында сақтаңыз

Бұл менің ең жақсы күндерім, мен қорқынышпен шайқаймын.