Rozmowa Poety Z Komornikiem - Maryla Rodowicz

Gdy wezmą nam ostatni chłam, ostatni łach do spania

Ja na to w śmiech, panowie, ja wchodzić nie zabraniam

Gdy oclą mi ostatnie drzwi, ostatni dach nad głową

To powiem cóż - bywało już i zimno, i niezdrowo

Czy pan jest sam, czy panów dwóch

Otwieram drzwi na oścież

Ach co za szum

Ach co za ruch

Ach jacy mili goście

Siekierę weź i porąb stół

Gdy trudność się wyłania

Bo to co gram

Co w sercu mam

Jest nie do odebrania

Gdy wezmą nam ostatni chłam, ostatni łach do spania

Ja na to w śmiech, panowie, ja wchodzić nie zabraniam

Gdy przyjdzie ta, co kosę ma i oczy jak latarnie

Dam wódki gram i — ech madame — niech pani mnie przygarnie

Jak żyło się, tak żyło się

Otwieram drzwi na ościerz

Weź ręce dwie i oczy te

O więcej mnie nie proście

Zrób tylko pstryk i wyłącz dźwięk

I miejsce zrób na saniach

Bo to co gram

Co w sercu mam

Jest nie do skasowania

Олар біздің соңғы ақымақ, соңғы төсек төсегімізді алып жатқанда

Мен бұған күлемін, мырзалар, мен кіруге тыйым салмаймын

Соңғы есік батасын бергенде, Басымның соңғы төбесі

Сондықтан мен сізге айтайын, бұл кейде суық және денсаулыққа зиян тигізетін

Сіз жалғыз болсаңыз да, сіз екеуміз

Мен есікті кең ашамын

Ах, қандай шу

Ах, қандай қозғалыс

О, қандай жақсы қонақтар

Балтаны алып, үстелді кесіңіз

Қиындық туындаған кезде

Өйткені мен не ойнаймын

Жүрегімде не бар

Бұл коллекциядан тыс

Олар біздің соңғы ақымақ, соңғы төсек төсегімізді алып жатқанда

Мен бұған күлемін, мырзалар, мен кіруге тыйым салмаймын

Орағы бар, көзі шырақтай адам келгенде

Мен маған бір грамм арақ беремін және - эй ханым - мені қабылдаңыз

Сіз қалай өмір сүрдіңіз, солай өмір сүрдіңіз

Мен есікті ашамын

Екі қолды және мына көздерді алыңыз

Менен артық сұрамаңыз

Жай ғана сипап, дыбысты өшіріңіз

Шанаға орын жасаңыз

Өйткені мен не ойнаймын

Жүрегімде не бар

Оны жою мүмкін емес