La P'tite Bill Elle Est Malade - Alain Souchon

La p’tite Bill, elle est malade.

Elle a besoin d’une promenade

Avec un qui serait son amoureux,

Une heure ou deux.

La P’tite Bill, y a le temps qui presse.

Elle a besoin d’une caresse,

Des doigts gentils, des doigts doux,

Dessus dessous.

Bill, ma Bill, t’es comme tout le monde:

Quand ça coule de tes yeux, ça tombe

Mais c’est pas des confettis,

Cette pluie.

Elle a trop lu de littérature,

La plume c ur, les égratignures,

Les p’tits revolvers en dentelles,

Les coups d’ombrelle.

Elle les a attendus, sans rire,

Les rubans bleus, les soupirs,

Que des trucs qui existent pas

Qu’au cinéma.

La p’tite Billn elle fait la gueule.

Elle dit qu’elle est tout le temps toute seule

Mais tout le monde vit séparé

Du monde entier.

Elle a beau faire du jardinage

Dans son vingt-quatrième étage,

Géraniums et bégonias,

Ça lui réussit pas.

C’est une vieille maladie poisseuse,

Un sacré manque d’amour qui creuse.

Dans nos villes dans nos campagnes,

Ça gagne.

Кішкентай Билл, ол ауырып жатыр.

Оған көлік керек

Оның сүйіктісі болатын адаммен,

Бір-екі сағат.

Кішкентай Билл, уақыт өтіп жатыр.

Оған еркелеу керек,

Мейірімді саусақтар, нәзік саусақтар,

Аяғымен жоғары.

Билл, менің Билл, сен де басқалар сияқтысың:

Көзіңізден тамшылағанда, ол құлайды

Бірақ бұл конфетти емес,

Бұл жаңбыр.

Ол әдебиетті көп оқиды,

Қауырсын жүрек, сызаттар,

Кішкене шілтерлі револьверлер,

Қолшатыр сипады.

Ол күлмей, оларды күтті,

Көк ленталар, күрсінулер,

Тек жоқ нәрселер

Кинодағыға қарағанда.

Кішкентай Билл мұңайып тұр.

Ол үнемі жалғыз екенін айтады

Бірақ бәрі бөлек тұрады

Бүкіл әлемнен.

Ол бау-бақшамен айналысады

Оның жиырма төртінші қабатында,

Герань және бегониялар,

Бұл оған жұмыс істемейді.

Бұл ескі жабысқақ ауру,

Махаббатты қазбалаудың жоқтығы.

Біздің ауылдардағы қалаларда,

Ол жеңеді.