Qui N'a De Mere Que De Misere - Catherine Sauvage

Tu joues, tu joues d’l’accordéon dans un bistro qui n’a plus d’nom

Tell’ment les gens sont habitués à y danser, à y danser

La comparsita que tu leur joues toutes les nuits

Pour un salaire qui fait pas d’bruit

Car ton métier, c’est d’faire danser, c’est d’faire danser

Mister Giorgina, que ton biniou brille comme le jour

Ou qu’il soit noir comme les amours

Qui, sur la piste, s’en vont chercher de quoi rêver, de quoi danser

La comparsita

Toi, tu t’en fous car ton métier, c’est d’faire danser mais pas d’penser

Fais ta série voilà ta vie, voilà ta vie, Mister Giorgina

«Ta vie… Ma vie… Leur vie…»

Un jour, t’auras les cheveux blancs

Ceux qui viennent tard, qui viennent sûrement

Tu te r’trouv’ras d’vant ton buffet pour y danser, pour y danser

La comparsita que tu jouais dans un beuglant

Pour un salaire qu’a foutu le camp

Les autres dansaient, toi tu bouffais, toi tu bouffais, Mister Giorgina

Alors avant qu’il n’soit trop tard, planque ton magot dans ton placard

Les fourmis, c’est fait pour bosser, quand aux cigales, elles vont danser

La comparsita, car la musique, foutu métier

Ça chante, ça gueule, ça fait rêver

Et ça s’envole comme les paroles, comme les paroles, Mister Giorgina

«Ça s’envole?

Pas toujours… Née de tango inconnu !»

Toi, les frangines qui viennent guincher avant d’se faire comparsiter

Tu les regardes avec tes doigts, t’as l'œil qui joue en do, en fa

La comparsita, au fond tout ça, toi, tu t’en fous

T’as qu’un copain, c'est ton biniou

Tu joues Schubert mais c’est plus cher, mais c’est plus cher

Mister Giorgina, un piano c’est comme l’horizon

Ça joue tout à l’horizontale

Toi ton piano et ses flonflons, tu les fous à la verticale sur comparsita

Et dans la rue tes récitals, des fois, ça nous fait un peu mal

Avec ton Pleyel en sautoir, yel-en-sautoir, Mister Giorgina

«Ça nous fait un peu mal… La Musique, fini !

La Musique !

En l’an 2000, plus d’Musique et pourtant, c'était beau…

Jean-Sébastien Bach !

Tu connais ?»

Сіз ойнайсыз, енді аты жоқ бистрода аккордеон ойнайсыз

Сондықтан адамдар сол жерде билеуге, билеуге дағдыланған

Сіз оларды әр түнде ойнайтын компарсита

Шу шығармайтын жалақыға

Өйткені сенің жұмысың халықты билеу, ол адамдарды билеу

Джорджина мырза, сіздің биниуыңыз күн сияқты жарқырай берсін

Немесе махаббаттар сияқты қара болсын

Трассада армандайтын, билейтін нәрсе іздейтіндер барады

Салыстыру

Сізге бәрібір, өйткені сіздің жұмысыңыз адамдарды билеу, бірақ ойлау емес

Сериалдарыңызды жасаңыз, міне, сіздің өміріңіз, міне, сіздің өміріңіз, Джорджина мырза

«Сенің өмірің... Менің өмірім... Олардың өмірі...».

Бір күні шашың ақ болады

Кеш келетіндер, міндетті түрде келетіндер

Сіз өзіңіздің буфетіңіздің алдында билейсіз, сонда билейсіз

Сіз белгішеде ойнаған компарсита

Бұл жерден шыққан жалақы үшін

Қалғандары биледі, сіз тамақ жедіңіз, сіз жедіңіз, Джорджина мырза

Сондықтан кеш болмай тұрып, олжаңызды шкафқа тығып қойыңыз

Құмырсқалар жұмысқа жаралған, цикадалар билейтін болады

La comparsita, өйткені музыка, қарғыс атқыр бизнес

Ән салады, айқайлайды, армандайды

Ол сөз сияқты, сөз сияқты ұшады, Джорджина мырза

«Ұшып жатыр ма?

Әрқашан емес... Белгісіз тангодан туған!»

Сендер, сотқа апарар алдында қыдыруға келген апалар

Сіз оларға саусақтарыңызбен қарайсыз, көзіңіз C, F тілінде ойнайды

La comparsita, негізінен мұның бәрі сізге бәрібір

Сенің бір ғана досың бар, ол сенің биниуың

Сіз Шубертті ойнайсыз, бірақ ол қымбатырақ, бірақ қымбатырақ

Джорджина мырза, фортепиано көкжиек сияқты

Мұның бәрі көлденең ойнайды

Сіз өзіңіздің фортепианоңыз бен оның жарқылысыз, сіз оларды салыстырмалы түрде вертикальды түрде ессіз қалдырасыз

Көшеде сенің өлеңдерің кейде бізді аздап ауыртады

Ожерельдегі Pleyel, сары ожерельмен, Мистер Джорджина

«Бұл бізге аздап ауырады... Музыка, аяқталды!

Музыка!

2000 жылы музыка көбірек болды, бірақ ол әдемі болды ...

Иоганн Себастьян Бах!

Сен білесің ?»