Электричка - Алёна Апина

В городе осень, и дождь, и слякоть.

Ну, как тут не плакать.

Как тут не плакать.

Как тут слезинкам с ресниц не капать во тьму.

Ты всё сказала, ты всё сказала, ему на прощанье, там у вокзала.

Сердце устало, но видно мало ему!

Ну, что же…

Плачь у порога, девчонка — недотрога.

Жизнь разделила, железная дорога.

Странной звездою, горит зелёный семафор.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

В темноте шагов, ты всё ждёшь по — привычке.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Рядом с тобой, этой ночью немой.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

С горя б закурить, да промокли все спички.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Девочка, плачь, всё пройдёт — весной.

В городе осень, и дождь, и слякоть.

Ну, как тут не плакать, как тут не плакать.

Как тут слезинкам, с ресниц не капать во тьму.

Но осень не вечна, и дождь не вечен.

Ты, вспомнив однажды, тот горький вечер,

Лишь улыбнёшься.

И крыть тут нечем, пойми.

Но нынче плачь у порога девчонка — недотрога.

Жизнь разделила, железная дорога.

Странной звездою, горит зелёный семафор.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

В темноте шагов, ты всё ждёшь по — привычке.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Рядом с тобой, этой ночью немой.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

С горя б закурить, да промокли все спички.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Девочка, плачь, всё пройдёт — весной.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

В темноте шагов, ты всё ждёшь по — привычке.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Рядом с тобой, этой ночью немой.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

С горя б закурить, да промокли все спички.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Девочка, плачь, всё пройдёт — весной.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

В темноте шагов, ты всё ждёшь по — привычке.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Рядом с тобой, этой ночью немой.

Он уехал прочь, на ночной электричке.

С горя б закурить, да промокли все спички.

Осень и печаль, две подружки — сестрички.

Девочка, плачь, всё пройдёт — весной.

Қалада күз, жаңбыр мен батпақ.

Жарайды, қалай жыламауға болады.

Қалай жыламау керек.

Кірпіктен аққан жас қалай қараңғыға тамбайды.

Сен бәрін айттың, бәрін айттың, онымен қош бол, вокзалдың жанында.

Оның жүрегі шаршағанымен, ол аз көреді!

Не...

Босағада жыла, Қыз тиіп тұр.

Өмір бөлінді, темір жол.

Біртүрлі жұлдыз, жасыл семафор жанады.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қадамдардың қараңғылығында сіз әлі де әдеттен тыс күтесіз.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Жаныңда, бүгін түнде үнсіз.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қайғымен темекі тартатын едім, бірақ сіріңкенің бәрі су болып қалды.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Қыз, жыла, бәрі өтеді – көктемде.

Қалада күз, жаңбыр мен батпақ.

Жарайды, бұл жерде қалай жыламау керек, бұл жерде қалай жыламау керек.

Кірпіктен қараңғылыққа тамшы емес, көз жасы қалай.

Бірақ күз мәңгілік емес, жаңбыр мәңгілік емес.

Сол ащы кешті есіңе түсіріп,

Тек күлімсіре.

Ал мұнда жабуға ештеңе жоқ, түсініңіз.

Бірақ енді табалдырықта жыла, қыз тиіп тұр.

Өмір бөлінді, темір жол.

Біртүрлі жұлдыз, жасыл семафор жанады.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қадамдардың қараңғылығында сіз әлі де әдеттен тыс күтесіз.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Жаныңда, бүгін түнде үнсіз.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қайғымен темекі тартатын едім, бірақ сіріңкенің бәрі су болып қалды.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Қыз, жыла, бәрі өтеді – көктемде.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қадамдардың қараңғылығында сіз әлі де әдеттен тыс күтесіз.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Жаныңда, бүгін түнде үнсіз.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қайғымен темекі тартатын едім, бірақ сіріңкенің бәрі су болып қалды.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Қыз, жыла, бәрі өтеді – көктемде.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қадамдардың қараңғылығында сіз әлі де әдеттен тыс күтесіз.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Жаныңда, бүгін түнде үнсіз.

Ол түнгі пойызбен кетіп қалды.

Қайғымен темекі тартатын едім, бірақ сіріңкенің бәрі су болып қалды.

Күз бен мұң, екі қыз – апалы-сіңлі.

Қыз, жыла, бәрі өтеді – көктемде.