Les cheris - Léo Ferré

Ce sont des orphelins qui cherchent un peu de grain

Un peu d’amour aussi, les chéris

On n’en voit presque plus qui tirent la charrue

Ils sont rares à Paris, les chéris

Ils sont spécialisés tout comme les ouvriers

Il y a le charbonnier et puis le glacier

Quelquefois à Longchamp, y’en a qu’ont du bon temps

Mais ça dure pas bézef, Jésus, Marie, Joseph

Ce sont des traîne-l'amour dans la mémoire des cours

J’entends pleurer la nuit les chéris

J’en vois des tout fringants dans leurs sabots tout blancs

Qui font ennemi-ennemi, les chéris

On ne meurt qu’une fois, tout comme vous et moi

Les chéris, quelquefois, reviennent parfois

Pour tirer par les pieds ceux qui les ont mangés

Le boucher le sait bien qui n’s’endort qu’au matin

Ce sont des grands diablasses, qui s’en vont faire des casses

Au milieu des prairies, les chéris

Ils ont le goût du malheur et guignent le tracteur

Avec des yeux d’envie, les chéris

Ils rêvent à la pampa, des pampas, y’en a pas

S’il faut croire à tout ça, où est-ce qu’on ira?

Mais quand il se fait tard, le soir à Vaugirard

Y’a des chevaux qui crient «Je vous salue, Marie».

Біраз астық іздеген жетімдер

Кішкене махаббат, қымбаттыларым

Енді соқа тартып жатқанын көрмейсің

Парижде олар сирек кездеседі, қымбаттыларым

Олар жұмысшылар сияқты маманданған

Мұнда көмірші, содан кейін мұздық бар

Кейде Longchamp-те кейбір адамдар жақсы уақыт өткізеді

Бірақ бұл ұзаққа созылмайды, Иса, Мәриям, Жүсіп

Бұл соттардың жадында сүйіспеншілік

Мен түнде қымбаттылардың жылағанын естимін

Мен олардың барлық ақ бөртпелерінен өте сыпырылғандарды көремін

Кім жауды-жау етеді, қымбаттым

Сен де мен сияқты бір-ақ рет өлесің

Қымбаттым, кейде, кейде қайтады

Оны жегендердің аяғынан тарту үшін

Таңертең ғана ұйықтайтынын қасапшы жақсы біледі

Олар сынуға баратын үлкен жындылар

Шалғындардың ортасында, қымбаттым

Олар бақытсыздықтың дәмін татып, тракторды қадағалайды

Қызғаныш көзімен, қымбаттыларым

Олар пампаларды, пампаларды армандайды, олар жоқ

Осының бәріне сену керек болса, қайда барамыз?

Бірақ Вогирарда түн батқанда

«Сәлем Мэри» деп жылап жатқан аттар бар.