Здесь в лагерях - Евгений Григорьев – Жека

Лишнее в мыслях себе не позволю,

Прячу внутри, всё, что рвётся на волю,

Вместе со мною ведут под конвоем, песню мою.

В длинном строю в сером ватнике, тайно,

Руки, озябшие, грея дыханьем,

В памяти прежние звонкие ноты сам отпою.

Припев:

Здесь в лагерях, снег белый, белый,

Ветер в ноздрях, жжёт угорелый,

В этих краях, здесь в лагерях,

Мы на нулях.

В этих краях, мамонты мёрли,

Этим краям, мы комом в горле,

На их костях, терли — не стёрли нас,

Здесь в лагерях.

Здесь не поймёшь, на котором ты свете,

Днями на том, а ночами на этом,

Гонит чифир арестантские души, в тело назад,

И разрешает, бродяге поверить,

Что для кого-то он станет потерей,

Если душа вдруг рванётся покинуть снежный тот ад.

Припев:

Здесь в лагерях, снег белый, белый,

Ветер в ноздрях, жжёт угорелый,

В этих краях, здесь в лагерях,

Мы на нулях.

В этих краях, мамонты мёрли,

Этим краям, мы комом в горле,

На их костях, терли — не стёрли нас,

Здесь в лагерях.

Стужей — колючей раздавлены чувства,

Стуже нет равного в этом искусстве,

Только для боли, и только для воли нету преград,

В длинном строю в сером ватнике, тайно,

Руки, озябшие, грея дыханьем,

Памяти прежние звонкие ноты зову я назад.

Припев:

Здесь в лагерях, снег белый, белый,

Ветер в ноздрях, жжёт угорелый,

В этих краях, здесь в лагерях,

Мы на нулях.

В этих краях, мамонты мёрли,

Этим краям, мы комом в горле,

На их костях, терли — не стёрли нас,

Здесь в лагерях.

Мен өз ойыма тым көп жол бермеймін,

Ішімде жасырамын, босататынның бәрін,

Менімен бірге олар алып жүреді, менің әнім.

Сұр түсті күртешедегі ұзын сапта, жасырын түрде,

Қолдар, салқындаған, деммен жылыну,

Есте сақтау үшін мен ескі дыбыстық ноталарды өзім айтамын.

Хор:

Мұнда лагерьлерде қар ақ, ақ,

Танаудағы жел ессіз күйеді,

Бұл бөліктерде, мұнда лагерьлерде,

Біз нөлдеміз.

Бұл бөліктерде мамонттар өлді,

Бұл бөліктер, біз жұлдырудағы кесекпіз,

Сүйектерінде ысқыланған - бізді өшірмеді,

Мұнда лагерьлерде.

Мұнда сіз қай әлемде екеніңізді түсінбейсіз,

Күндер осында, түндер бұл жерде,

Чифир тұтқындардың жанын денеге қайтарады,

Және қаңғыбасқа сенуге мүмкіндік береді

Біреу үшін бұл шығын болады,

Жан кенет сол қарлы тозақтан кетуге асықса.

Хор:

Мұнда лагерьлерде қар ақ, ақ,

Танаудағы жел ессіз күйеді,

Бұл бөліктерде, мұнда лагерьлерде,

Біз нөлдеміз.

Бұл бөліктерде мамонттар өлді,

Бұл бөліктер, біз жұлдырудағы кесекпіз,

Сүйектерінде ысқыланған - бізді өшірмеді,

Мұнда лагерьлерде.

Суық - тікенді жаншылған сезімдер,

Бұл өнерде суыққа тең келер жоқ,

Тек ауырсыну үшін және тек ерік үшін ешқандай кедергілер жоқ,

Сұр түсті күртешедегі ұзын сапта, жасырын түрде,

Қолдар, салқындаған, деммен жылыну,

Бұрынғы шулы ноталарды еске алып, мен қайта қоңырау шаламын.

Хор:

Мұнда лагерьлерде қар ақ, ақ,

Танаудағы жел ессіз күйеді,

Бұл бөліктерде, мұнда лагерьлерде,

Біз нөлдеміз.

Бұл бөліктерде мамонттар өлді,

Бұл бөліктер, біз жұлдырудағы кесекпіз,

Сүйектерінде ысқыланған - бізді өшірмеді,

Мұнда лагерьлерде.