Вдыхая друг друга - Евгений Григорьев – Жека

Случайна наша встреча или нет,

Но на ладонях линии сошлись,

И сны с тобой, что видел много лет,

Уже сбылись.

Мы дышим, дышим воздухом одним,

И на губах в секунду тает снег,

Никак не надышаться,

Нам не надышаться, нет, нет.

Так легко крутит стрелками лет сумасшедшее время,

Так легко снег ложится на снег, что не хочется верить,

Так легко год от года быстрее несет нас по кругу,

А мы ловим секунды, вдыхая друг друга,

Вдыхая друг друга.

Пусть сверху темнотой ждут небеса,

Маршруты, проложивши от Земли,

Мы небесам, вручив наши сердца,

Уже — свои.

Из-за таких секунд и стоит жить,

Чтобы растаять, снег летит к губам,

И не возможно вместе,

Не вдыхать друг друга нам, нам.

Так легко крутит стрелками лет сумасшедшее время,

Так легко снег ложится на снег, что не хочется верить,

Так легко год от года быстрее несет нас по кругу,

А мы ловим секунды, вдыхая друг друга,

Вдыхая друг друга.

Біздің кездесуіміз кездейсоқ болды ма, жоқ па,

Бірақ сызықтар алақанға жақындады,

Сізбен бірге көп жылдар бойы көрген арманым,

Қазірдің өзінде орындалды.

Тыныс аламыз, бір ауамен дем аламыз,

Қар бір секундта еріп кетеді,

Мүлдем дем алмаңыз

Біз дем ала алмаймыз, жоқ, жоқ.

Жылдардың жебелерін айналдыру өте оңай,

Қардың қарға оңай түсетіні сонша, сенгің келмейді

Жылдан жылға бізді тезірек шеңберге алып жүру оңай,

Біз секундтарды ұстаймыз, бір-бірімізді дем аламыз,

Бір-бірін тыныстау.

Аспан жоғарыдан қараңғыда күтсін,

Жерден салынған жолдар,

Біз жұмақпыз, жүрегімізді тапсырамыз,

Қазірдің өзінде олардыкі.

Дәл осындай сәттер өмір сүруге тұрарлық,

Еруі үшін қар ерінге ұшады,

Және бірге мүмкін емес

Бізге, бізге бір-біріңді жұтпаңдар.

Жылдардың жебелерін айналдыру өте оңай,

Қардың қарға оңай түсетіні сонша, сенгің келмейді

Жылдан жылға бізді тезірек шеңберге алып жүру оңай,

Біз секундтарды ұстаймыз, бір-бірімізді дем аламыз,

Бір-бірін тыныстау.