Мы русские люди - Рождество, Евгений Григорьев – Жека

Мы — Русские люди, нам война ни к чему,

Мы ею наелись в 41-ом году,

Мы ей подавились в 90-х на днях

И если что, мы не ведаем страх,

Ведь это наши стены, это наша земля.

Мы сидим за столом и пьем за свободу,

Здесь у каждого есть что рассказать,

Трем лицом об салат, значит все Слава Богу,

Как наш классик сказал: «Нас умом не понять».

Ведь это наше лето, это наша зима,

А это наша осень, это наша весна,

Ведь это наши стены, это наша земля,

И если что, мы ответим: «Не будите меня!»

Мы прощаем обиды с Богом в душе,

И всем мира желаем на грешной земле,

Пусть у каждого будет свой дом и родня,

Где под рюмку кричат: «Дай нам, Господи, сил и ума!»

Ведь это наше лето, это наша зима,

А это наша осень, это наша весна,

Ведь это наши стены, это наша земля,

И если что, мы ответим: «Не будите меня!»

Ведь это наше лето, это наша зима,

А это наша осень, это наша весна,

Ведь это наши стены, это наша земля,

И если что, мы ответим: «Не будите меня!»

«Пожалейте себя!»

Біз орыс халқымыз, бізге соғыс керек емес,

Біз оны 41-ші жылы жедік,

Біз оны 90-шы жылдары тұншығып қалдық

Егер бірдеңе болса, біз қорқынышты білмейміз,

Өйткені, бұл біздің қабырғамыз, бұл біздің жеріміз.

Біз дастархан басында отырып, еркіндік үшін ішеміз,

Мұнда әркімнің айтатын тарихы бар

Салатта үш жүзі бар, бұл Құдайдың барлық даңқын білдіреді,

Классигіміз айтқандай: «Бізді ақылмен түсінуге болмайды».

Өйткені, бұл біздің жаз, бұл біздің қыс,

Бұл біздің күз, бұл біздің көктем,

Өйткені, бұл біздің қабырғамыз, бұл біздің жеріміз,

Ал егер бірдеңе болса, біз: «Мені оятпа!» деп жауап береміз.

Біз жанымыздағы қорлауды Құдаймен бірге кешіреміз,

Біз күнәкар жер бетіндегі барлығына тыныштық тілейміз,

Әркімнің өз үйі, туыстары болсын,

Олар стаканның астында: «Ием, бізге күш пен ақыл бер!» - деп айқайлайды.

Өйткені, бұл біздің жаз, бұл біздің қыс,

Бұл біздің күз, бұл біздің көктем,

Өйткені, бұл біздің қабырғамыз, бұл біздің жеріміз,

Ал егер бірдеңе болса, біз: «Мені оятпа!» деп жауап береміз.

Өйткені, бұл біздің жаз, бұл біздің қыс,

Бұл біздің күз, бұл біздің көктем,

Өйткені, бұл біздің қабырғамыз, бұл біздің жеріміз,

Ал егер бірдеңе болса, біз: «Мені оятпа!» деп жауап береміз.

«Өзіңді ая!