Тебя я помню наизусть - Евгений Григорьев – Жека

По голове стриженой, по судьбе сиженной вновь,

Март пробежал лучиком, вынув из сердца любовь,

Но доля крестовая — грустью не новою жмёт,

И с мыслями вольными, тело под вышками ждёт.

Припев:

Тебя я помню наизусть,

Хоть ворон в небе чертит круг,

Пускай не скоро я вернусь,

В ожогах воркутинских вьюг,

Разлуки нашей злая боль,

По сердцу раной полоснёт,

С молитвой Господу простой,

Она когда-нибудь уйдёт.

Лишь воспоминания, тянут на убыль здесь дни,

В них горечь прощания, если не можешь — не жди,

И мартовским вечером, точно, таким как тогда,

Срок, павший на плечи мне, нас разлучил на года.

Припев:

Тебя я помню наизусть,

Хоть ворон в небе чертит круг,

Пускай не скоро я вернусь,

В ожогах воркутинских вьюг,

Разлуки нашей злая боль,

По сердцу раной полоснёт,

С молитвой Господу простой,

Она когда-нибудь уйдёт.

Жизнь раной глубокою, былью жестокою бьёт,

По голове стриженой, по судьбе сиженной влёт.

Взяв, мёртвою хваткою, на волю падкую грусть,

Здесь буду украдкою помнить тебя наизусть.

Припев:

Тебя я помню наизусть,

Хоть ворон в небе чертит круг,

Пускай не скоро я вернусь,

В ожогах воркутинских вьюг,

Разлуки нашей злая боль,

По сердцу раной полоснёт,

С молитвой Господу простой,

Она когда-нибудь уйдёт.

Тебя я помню наизусть,

Хоть ворон в небе чертит круг,

Пускай не скоро я вернусь,

В ожогах воркутинских вьюг,

Разлуки нашей злая боль,

По сердцу раной полоснёт,

С молитвой Господу простой,

Она когда-нибудь уйдёт.

Тебя я помню наизусть.

Тебя я помню наизусть.

Тебя я помню наизусть…

Қырқылған бастың айтуынша, тағы да отырған тағдырына,

Наурыз нұр болып жүгірді, Махаббатты жүректен алып,

Бірақ кресттің үлесі - жаңа қайғы емес, басылады

Ал еркін ойлармен дене мұнаралардың астында күтеді.

Хор:

Мен сені жатқа еске аламын

Қарға аспанда шеңбер сызса да,

Жақында қайтпайыншы

Воркута борандарындағы күйіктерде,

Жаман азабымызды бөлу,

Ол жүректі жарамен шауып тастайды,

Жаратқанға қарапайым дұғамен,

Ол ешқашан кетеді.

Мұнда тек естеліктер, күндер азайып барады,

Оларда қоштасудың ащысы бар, қолыңнан келмесе, күтпе,

Наурыздың кешінде, дәл сол кездегідей,

Менің мойныма түскен термин бізді жылдар бойы ажыратты.

Хор:

Мен сені жатқа еске аламын

Қарға аспанда шеңбер сызса да,

Жақында қайтпайыншы

Воркута борандарындағы күйіктерде,

Жаман азабымызды бөлу,

Ол жүректі жарамен шауып тастайды,

Жаратқанға қарапайым дұғамен,

Ол ешқашан кетеді.

Өмір - терең жара, қатыгез шындық соғады,

Қырыққан басына қарай, Отырған ұшатын тағдырына.

Өліммен, ашкөз мұңды алып,

Міне, мен сені жасырын түрде есте сақтаймын.

Хор:

Мен сені жатқа еске аламын

Қарға аспанда шеңбер сызса да,

Жақында қайтпайыншы

Воркута борандарындағы күйіктерде,

Жаман азабымызды бөлу,

Ол жүректі жарамен шауып тастайды,

Жаратқанға қарапайым дұғамен,

Ол ешқашан кетеді.

Мен сені жатқа еске аламын

Қарға аспанда шеңбер сызса да,

Жақында қайтпайыншы

Воркута борандарындағы күйіктерде,

Жаман азабымызды бөлу,

Ол жүректі жарамен шауып тастайды,

Жаратқанға қарапайым дұғамен,

Ол ешқашан кетеді.

Мен сені жатқа еске аламын.

Мен сені жатқа еске аламын.

Мен сені жатқа еске аламын...