Лена - Евгений Григорьев – Жека

Мимо пролетают с цифрами столбы,

Километры за спиною тают,

Мой напарник Мишка спит и видит сны,

И со встречной фары мне моргают.

Торможу, буреть не буду , — вот и пост,

«Проезжай!»

— знакомая мне смена,

А за ним кафе, где варят сносный борщ,

И буфетчица за стойкой Лена.

Припев:

Ох, Лена, Лена, как самозабвенно

С минералки скинет крышечку рукой.

Ох, Лена, Лена поползёт с колена

Край халата вверх, не поправляй, постой.

Ох, Лена, Лена, знай по всей вселенной,

Колесил, ни разу не теряв покой,

Ну уж точно от Москвы до Омска, Лена,

Не встречал, как ты ещё такой.

Многие водилы, швыркая едой

Мимоходом Лену бы пригрели,

Только видят сразу, что она со мной

Разговор ведёт как не со всеми.

Посидим недолго, в путь клаксон зовет,

Это Мишка мой уже проснулся,

Он настырный малый, только Ленкин рот

Дёрнулся губой и враз надулся.

Припев:

Ох, Лена, Лена, как самозабвенно

С минералки скинет крышечку рукой.

Ох, Лена, Лена поползёт с колена

Край халата вверх, не поправляй, постой.

Ох, Лена, Лена, знай по всей вселенной,

Колесил, ни разу не теряв покой,

Ну уж точно от Москвы до Омска, Лена,

Не встречал, как ты ещё такой.

Что мне делать, братцы, я как в ДТП

С Ленкиным попал душевным чувством,

Ждут жена и дети, а тут на тебе

Еду к ней я вновь на борщ с капустой.

Припев:

Ох, Лена, Лена, как самозабвенно

С минералки скинет крышечку рукой.

Ох, Лена, Лена поползёт с колена

Край халата вверх, не поправляй, постой.

Ох, Лена, Лена, знай по всей вселенной,

Колесил, ни разу не теряв покой,

Ну уж точно от Москвы до Омска, Лена,

Не встречал, как ты ещё такой.

Сандары бар тіректер ұшып өтіп,

Артында шақырымдар еріп жатыр,

Менің серіктесім Мишка ұйықтап, армандайды,

Ал келе жатқан фарадан олар маған жыпылықтайды.

Бәсеңдеп барамын, қоңыр түспеймін, – деген пост мынау,

«Кәне!»

-өзгеремін мен білемін

Оның артында шыдамды борщ пісіретін кафе бар,

Ал кассадағы бармен Лена.

Хор:

О, Лена, Лена, қандай жанқиярлықпен

Минералды судың қалпақшасын қолымен лақтырып тастайды.

О, Лена, Лена тізеден жорғалайды

Шапанның шеті жоғары, түзетпе, күт.

О, Лена, Лена, бүкіл әлемді біл

Доңғалақты, ешқашан тыныштықты жоғалтпайды,

Әрине, Мәскеуден Омбыға, Ленаға,

Сенің мұндай күйіңді көрмеппін.

Көптеген тасымалдаушылар тамақты лақтырады

Лена өтіп бара жатқанда жылынатын еді,

Олар оның менімен бірге екенін бірден көреді

Әңгіме барлығымен емес сияқты жүргізіледі.

Біраз отырайық, жолда мүйіз шақырады,

Бұл аю ояу,

Өзі қыңыр жігіт, тек Ленкиннің аузы

Ол ернін жыбырлатты да, бірден басын изеді.

Хор:

О, Лена, Лена, қандай жанқиярлықпен

Минералды судың қалпақшасын қолымен лақтырып тастайды.

О, Лена, Лена тізеден жорғалайды

Шапанның шеті жоғары, түзетпе, күт.

О, Лена, Лена, бүкіл әлемді біл

Доңғалақты, ешқашан тыныштықты жоғалтпайды,

Әрине, Мәскеуден Омбыға, Ленаға,

Сенің мұндай күйіңді көрмеппін.

Не істеймін ағайындар, мен апатқа ұшырадым

Ленкинмен рухани сезімге ие болдым,

Әйелі мен балалары күтіп тұр, міне сен де

Мен оған қырыққабатпен борщ ішуге тағы барамын.

Хор:

О, Лена, Лена, қандай жанқиярлықпен

Минералды судың қалпақшасын қолымен лақтырып тастайды.

О, Лена, Лена тізеден жорғалайды

Шапанның шеті жоғары, түзетпе, күт.

О, Лена, Лена, бүкіл әлемді біл

Доңғалақты, ешқашан тыныштықты жоғалтпайды,

Әрине, Мәскеуден Омбыға, Ленаға,

Сенің мұндай күйіңді көрмеппін.