Крапива - Евгений Григорьев – Жека

Паренёк получил срок,

Раз споткнулся как-то не о камень,

Но в душе жил его Бог,

Письма он писал из зоны маме.

Мамочка моя, вот уже и год я отсидел,

Береги себя, жизнь шальная впредь не мой удел.

Припев:

Не забыл рябину возле дома — Нет!

Жалила судьба меня крапивой — Да!

Прозвенит звонок, и я вернусь к тебе,

Путь домой укажет мне любовь твоя,

Жалила судьба крапивой да.

Плакал дождь, обжигал снег,

В небе вышки вместо колоколен,

Видел Бог да вот просмотрел,

То, что паренёк серьёзно болен.

Мамочка моя, срока половина перешла,

Осень ведь не зря, ягоды рябины подожгла?

Припев:

Не забыл рябину возле дома — Нет!

Жалила судьба меня крапивой — Да!

Прозвенит звонок, и я вернусь к тебе,

Путь домой укажет мне любовь твоя,

Жалила судьба крапивой да.

И когда кончился срок,

Он в своей последней колыбели,

Слушал, как пел звонок

Нежным звоном мартовской капели.

Мамочка моя, я уже лечу в родимый край,

Каплями дождя, песней, в ней ты пела: «Засыпай…»

Припев:

Не забыл рябину возле дома — Нет!

Жалила судьба меня крапивой — Да!

Прозвенит звонок, и я вернусь к тебе,

Путь домой укажет мне любовь твоя,

Жалила судьба крапивой — Да.

Бала термин алды

Бірде мен тасқа емес, әйтеуір сүріндім,

Бірақ Құдай оның рухында өмір сүрді,

Ол зонадан анасына хат жазды.

Анам, мен бір жыл бойы қызмет еттім,

Өзіңе қамқор бол, ақылсыз өмір енді менің тағдырым емес.

Хор:

Мен үйдің жанындағы күлді ұмытпадым - Жоқ!

Тағдыр мені қалақай шаққанда – Иә!

Қоңырау соғылады мен саған қайтамын,

Сенің махаббатың маған үйге апаратын жолды көрсетеді

Тағдыр қалақай шаққанда иә.

Жаңбыр жылап, қар жанып,

Қоңырау мұнараларының орнына аспандағы мұнаралар,

Құдай көрді, иә, қарады,

Баланың ауыр науқас екендігі.

Анашым, жарты мерзім өтті,

Күз бекер емес, шетен жидектерге от қойдыңыз ба?

Хор:

Мен үйдің жанындағы күлді ұмытпадым - Жоқ!

Тағдыр мені қалақай шаққанда – Иә!

Қоңырау соғылады мен саған қайтамын,

Сенің махаббатың маған үйге апаратын жолды көрсетеді

Тағдыр қалақай шаққанда иә.

Ал уақыт біткен кезде

Ол соңғы бесігінде,

Қоңыраудың әнін естіді

Наурыз тамшысының нәзік сыңғыры.

Анашым, мен туған жерге ұшып барамын,

Жаңбыр тамшыларымен, әнмен, ішінде: «Ұйқы...» деп шырқадың.

Хор:

Мен үйдің жанындағы күлді ұмытпадым - Жоқ!

Тағдыр мені қалақай шаққанда – Иә!

Қоңырау соғылады мен саған қайтамын,

Сенің махаббатың маған үйге апаратын жолды көрсетеді

Қалақай шаққан тағдыр – Иә.