Vagabund - Zdravko Colic

Govorila si da je kraj,

al' tebi vjerovao nisam,

tek kad su usne blijede

prisle ka mome licu

u casu tom sam znao sve.

Jurim po prerijama,

skitam po planinama,

trazim te po sjajnim zvijezdama,

skrivam se po sumama,

drugujem s lutalicama.

Kad imam — placam za sve,

kad nemam — zivim ko prije.

Sta je zivot i smrt,

sta je strah?

Postojis samo ti…

Sanjam po vozovoma,

spavam sa klosarima,

placem za uspomenama.

U nekim potkrovljima,

lazno se milujem sa

umornim tudjim zenama.

Al' iznad svega si ti,

ti dajes nadu i moc

da trazim dalje i dalje

taj dom u kojem zivis ti.

Соңы деп айттың,

бірақ мен саған сенбедім

еріндері бозарған кезде ғана

бетіме келді

сол кезде мен бәрін білдім.

Мен далада жүгіремін,

Мен тауда жүрмін,

Мен сені іздеймін жарық жұлдыздардан,

Мен орманда тығылып жүрмін,

Мен қыдырушылармен араласамын.

Менде бар кезде - бәрін төлеймін,

менде жоқ кезде - мен бұрынғыдай өмір сүремін.

Өмір мен өлім деген не,

қорқыныш деген не

Тек сен ғана бар...

Мен пойыздарды армандаймын,

Мен бұдырлармен ұйықтаймын,

Мен естеліктер үшін жыладым.

Кейбір шатырларда,

Мен өтірік айтып жатырмын

басқалардың әйелдерінен шаршады.

Бірақ бәрінен де сен,

сен үміт пен күш бересің

әрі қарай және әрі қарай іздеу

сен тұратын үй.