Ну что ты хочешь от меня - Юрий Гарин

Ну что ты хочешь от меня, когда дороги не сошлись.

И так легко день ото дня проходит год, проходит жизнь

И вот сомненья позади, и вот заветная стерня.

Но за тобой идут дожди, ну что ты хочешь от меня.

Ну что ты хочешь от меня.

И в лихолетье прежних лет уже заброшена печаль.

И как забытый триолет, лежит незримая печать.

А время знает, что почем, время знает цену дня.

Но ты здесь вовсе не причем, ну что ты хочешь от меня?!

Ну что ты хочешь от меня.

И в разветвления всех дорог уже направлены пути.

И стоит лишь через порог пустой карман перенести.

Но это все самообман, иллюзии и болтовня.

Спеши, спускается туман, ну что ты хочешь от меня?!

Ну что ты хочешь от меня.

Ну что ты хочешь от меня, когда дороги не сошлись.

И так легко день ото дня проходит год, проходит жизнь

И вот сомненья позади, и вот заветная стерня.

Но за тобой идут дожди, ну что ты хочешь от меня.

Ну что ты хочешь от меня…

Жолдар тоғыспай тұрғанда, менен не тілейсің.

Осылайша оңай күн өткен сайын жыл өтеді, өмір өтеді

Енді күдік артта қалды, міне, қастерлі саман.

Бірақ сенен кейін жаңбыр жауып жатыр, жарайды, менен не қалайсың.

Жарайды, менен не қалайсың.

Ал мұңды өткен жылдардағы қиын-қыстау кезеңдерде тастап кеткен.

Ал ұмытылған триолет сияқты көрінбейтін мөр жатыр.

Ал уақыттың қадірін біледі, күннің бағасын уақыт біледі.

Бірақ сенің оған еш қатысың жоқ, жарайды, менен не қалайсың?!

Жарайды, менен не қалайсың.

Ал жолдар қазірдің өзінде барлық жолдардың айрығына бағытталған.

Ал бос қалтаңызды босағадан аттасаңыз болғаны.

Бірақ мұның бәрі өзін-өзі алдау, иллюзия және әңгіме.

Асығыңыз, тұман түсіп жатыр, менен не тілейсіз?!

Жарайды, менен не қалайсың.

Жолдар тоғыспай тұрғанда, менен не тілейсің.

Осылайша оңай күн өткен сайын жыл өтеді, өмір өтеді

Енді күдік артта қалды, міне, қастерлі саман.

Бірақ сенен кейін жаңбыр жауып жатыр, жарайды, менен не қалайсың.

Менен не қалайсың...