Desgaste - Xeg, Samora

Sabes que eu tentei mas tudo um dia tem o seu fim

E toda a gente cai, toda a gente tropeça, ao tentar ser feliz

Foram essas conversas supérfluas que um dia o vento levou

Como essas promessas dispersas em peças que a vida separou

O tempo corrói as pedras, os corações e toda a ligação quebra

É regra nas relações, mesmo em corações de pedra

Ficas cega com ilusões, depois negas as situações

Só te impões e entregas em discussões de merda

Pareces uma menina, perigosa, repentina

Que só berra e quando erra ainda quer vencer por cima

Parece sina, silenciosa e assassina

Que nos leva até às trevas sem nos trazer ao de cima

E hoje palavras são armas de quem crava navalhas

No corpo, na mente e na alma de quem trava batalhas

Antes estavas nas falhas, a gente deitava nas palhas

Para fazer com sentimento o que já só fazemos por rotina

E a retina dos teus olhos é uma narrativa de um lugar

Onde se rima frio o orgulho com o frio das saudades

De um amor que partiu e nunca mais há-de voltar

De um amor que se partiu e destruiu em metades

Sabes que eu tentei mas tudo um dia tem o seu fim

E toda a gente cai, toda a gente tropeça, ao tentar ser feliz

Foram essas conversas supérfluas que um dia o vento levou

Como essas promessas dispersas em peças que a vida separou

Sentia-me a última escolha, uns versos que não rimam, escritos

Na última folha e que nunca foram ditos

Uma criança num conflito que nunca conheceu a paz

Sem esperança eu medito tudo o que aconteceu atrás

Isto é um adeus, vá, não voltes, vai que eu também vou

Muitos erros, deu tudo errado, culpado eu também sou

Atire a primeira pedra quem nunca errou

Todos errámos e pedras quem nunca atirou?

E eu atirei-me de cabeça, mas nunca te esqueças, querida

O tempo passou e eu hoje estou de cabeça perdida

O vento mudou e antes que isto aqueça e o sofrimento permaneça

Eu faço com que aconteça a nossa despedida

E te despeças desta vida que a gente não quer

E que o futuro seja um presente que o presente nos der

Porque eu caminho sobre brasas sem noção das respostas

Sinto-me sozinho em casa com uma multidão à porta

O mundo inteiro, a vida inteira e a minha vida a metade

Meio amor, meio desprezo, meio mentira, meia verdade

Estava tudo partido ao meio entre o tédio e a segurança

A insegurança e o receio do novo mas hoje passei-me de novo

De rosto erguido, vi, vivi, estou mais vivido

O meu tempo foi dividido em momentos felizes e sofridos

Dos quais não me arrependo, com os quais aprendo e no fundo

Iguais a todos os homens e mulheres neste mundo nascidos

Sabes que eu tentei (eu tentei) mas tudo um dia tem o seu fim (tudo um dia tem

o seu fim)

E toda a gente cai, toda a gente tropeça, ao tentar ser feliz

Foram essas conversas supérfluas que um dia o vento levou

Como essas promessas dispersas em peças que a vida separou

Sabes que eu tentei, eu tentei, mas tudo um dia chega ao fim

E toda a gente cai, toda a gente tropeça, ao tentar ser feliz

Foram essas conversas supérfluas que um dia o vento levou

Como essas promessas dispersas em peças que a vida separou

Мен тырысқанымды білесің, бірақ бір күні бәрі аяқталады

Ал бақытты боламын дегенде бәрі құлайды, сүрінеді

Дәл осы артық әңгімелер бір күні жел алып кетті

Бұл уәделер өмір бөлген бөліктерге қалай бөлінді

Уақыт тастарды, жүректерді тоздырады және әрбір байланыс үзіледі

Бұл қарым-қатынаста, тіпті тас жүректерде де ереже

Сіз иллюзиядан соқырсыз, содан кейін сіз жағдайларды жоққа шығарасыз

Сіз жай ғана өзіңізді таңып, бос пікірталастарға түсесіз

Сіз қыз сияқтысыз, қауіпті, кенеттен

Кім тек айқайлайды және қателессе, ол бәрібір шыңда жеңіске жетуді қалайды

Бұл тағдыр, үнсіз және қанішер сияқты

Бұл бізді шыңға шығармай, қараңғылыққа апарады

Ал бүгінде ұстара ұстайтындарға сөз – қару

Шайқасқа шыққандардың тәнінде, санасында және жанында

Бұрын бос жерде едің, сабада жатушы едік

Біз әдеттегідей істеп жатқан нәрсені сезіну үшін

Ал көздің торлы қабығы – бір жердің баяны

Тәкаппарлық салқын сағынышпен рифмалаған жерде

Кеткен және ешқашан оралмайтын махаббат туралы

Жартылай үзілген және жойылған махаббат туралы

Мен тырысқанымды білесің, бірақ бір күні бәрі аяқталады

Ал бақытты боламын дегенде бәрі құлайды, сүрінеді

Дәл осы артық әңгімелер бір күні жел алып кетті

Бұл уәделер өмір бөлген бөліктерге қалай бөлінді

Мен соңғы таңдау сияқты сезіндім, кейбір рифмасыз өлеңдер жазылған

Соңғы бетте және бұл ешқашан айтылмаған

Бейбітшілікті ешқашан білмеген жанжалдағы бала

Үмітсіз мен бұрын болған оқиғалардың бәріне ой жүгіртемін

Бұл қоштасу, кет, қайтып келме, мен де барамын

Көп қателік, бәрі дұрыс болмады, мен де кінәлімін

Ешқашан қателеспеген бірінші тасты лақтыр

Біз бәріміз қателестік және кім ешқашан тас лақтырмаған?

Ал мен өзімді бірінші болдым, бірақ ешқашан ұмытпаймын, қымбаттым

Уақыт өтті, мен бүгін басымды иемін

Жел өзгерді және ол қызғанша және азап қалады

Мен қоштасуымызды жасаймын

Ал біз қаламайтын мына өмірмен қоштасамыз

Ал болашақ бүгінгі күннің бізге берген сыйы болсын

Өйткені мен жауаптарды білмей, шоқтардың үстінде жүремін

Мен өзімді үйде жалғыз сезінемін, есік алдында адамдар көп

Бүкіл әлем, менің бүкіл өмірім және менің өмірімнің жартысы

Жарты махаббат, жартылай жек көру, жартылай өтірік, жарты шындық

Барлығы зерігу мен қауіпсіздік арасында екіге бөлінді

Жаңа нәрсеге деген сенімсіздік пен қорқыныш, бірақ бүгін мен тағы да шошып кеттім

Жүзімді биік ұстап, көрдім, өмір сүрдім, тірімін

Менің уақытым бақытты және азапты сәттерге бөлінді

Мен өкінбеймін, содан үйренемін және тереңірек жатырмын

Дүниедегі барлық ерлер мен әйелдерге тең

Білесіз бе, мен тырыстым (Мен тырыстым), бірақ бір күні бәрі аяқталады (бір күні бәрі аяқталады)

сенің соңың)

Ал бақытты боламын дегенде бәрі құлайды, сүрінеді

Дәл осы артық әңгімелер бір күні жел алып кетті

Бұл уәделер өмір бөлген бөліктерге қалай бөлінді

Білесіз бе, мен тырыстым, тырыстым, бірақ бір күні бәрі аяқталады

Ал бақытты боламын дегенде бәрі құлайды, сүрінеді

Дәл осы артық әңгімелер бір күні жел алып кетті

Бұл уәделер өмір бөлген бөліктерге қалай бөлінді