Вертолёт - Вячеслав Бутусов

Я лечу над землей,

Верчу головой,

Я теперь вертолет.

Выше тучи полет.

Вижу сверху свой дом,

Всем привет, всем подъем.

В доме кто-то не спит,

В доме кто-то поет:

«Пой ласточка, пой.

Пой, милая.

Пой, не умолкай,

Красивая.

Пой, ласточка, пой.

Пой, милая,

Пой, не умолкай»

Я лечу над землей.

Возвращаюсь домой.

Ты мне машешь крылом,

«Я — центральный, прием».

Вижу сверху наш дом,

Вижу свет за окном,

Мы сидим за столом,

Чай пьем и поем:

«Спи, звездочка, спи.

Спи, ясная.

Спи, не угасай,

Прекрасная.

Спи, звездочка спи.

Спи, ясная,

Спи, не угасай»

Мен жерден жоғары ұшамын

Мен басымды шайқаймын

Мен қазір тікұшақпын.

Бұлттардың үстінде ұшу.

Мен үйімді жоғарыдан көремін

Бәріңе сәлем, тұрыңдар.

Үйде біреу ұйықтамайды,

Үйде біреу ән айтады:

«Ән сал, қарлығаш, ән сал.

Ән сал, жаным.

Ән айт, үндеме

Әдемі.

Ән сал, жұт, ән сал.

Ән сал, жаным

Ән айт, үндеме»

Мен жер үстінде ұшамын.

Үйге қайту.

Маған қанат қағасың,

«Мен орталықпын, қош келдіңіз».

Мен біздің үйді жоғарыдан көремін

Мен терезенің сыртындағы жарықты көремін

Біз үстел басында отырамыз

Біз шай ішіп, тамақтанамыз:

«Ұйықта, кішкентай жұлдыз, ұйықта.

Ұйқы, таза.

Ұйықтаңыз, өшпеңіз

Әдемі.

Ұйқы, ұйықта, жұлдыз.

Ұйқы, таза

Ұйықта, өшпе»