Русская - 25/17, Вячеслав Бутусов

На грифе пальцы танцуют румбу убитых струн,

Гоняет тучи, устал небесный пастух.

Город, тяжело дыша от частых простуд

Поет вполголоса о том, что нас держит тут.

Этот воздушный шар не выдержит всех,

Он просто лопнет как на пышной фемине карсет.

Или накопленный хлам и нами же вскормленный грех,

Не дадут этой конструкции взмыть вверх.

Грязное небо, грязный снег, грязный лед

Человек в форме цвета грязи растопырил свой рот.

По телевизору сказали: Все идет по плану,

Но раскачивают лодку подонки-хулиганы.

Сосед опять без устали всю ночь гонял чертей,

Этот город чьих-то пьяных потерянных детей.

На капоте новой тачки свежая царапина,

Извивается причудливо надписью матерной.

А на душе так тоскливо, а на душе так погано.

Что хочется выпить водки, и пострелять из нагана.

Но легче не станет, не нам, не тем, кто нас любит.

И потому я сегодня, с утра пить водку не буду.

Никто никому ничего не обещал,

Но всем все объяснили до хруста хряща.

В старой коробке слепые котята пищат,

Чай, грязная кухня, сигарета натощак.

На вешалке пылится отцовский китель,

За окном очередной бессмысленный митинг.

Русская тоска в нескончаемом рапиде,

Взять бы ее как котенка, да утопить.

Куда идут эти люди, чего хотят эти люди?

Зачем живут эти люди, что потом с ними будет?

На белых тапках следы чьих-то сапог,

Даже в метро в час пик здесь каждый одинок.

Заботливый хозяин для пса самый хороший,

Во дворе д*рьмо привычно пачкает подошвы.

Пальцы потным спрутом сжимают рукоятку,

Прогноз погоды: возможны беспорядки.

А на душе так тоскливо, а на душе так погано.

Что хочется выпить водки, и пострелять из нагана.

Но легче не станет, не нам, не тем, кто нас любит.

И потому я сегодня, с утра пить водку не буду.

Но легче не станет, не нам, не тем, кто нас любит.

И потому я сегодня, с утра пить водку не буду.

Саусақ тақтада өлі ішектердің румбасын билейді,

Бұлттар айдауда, көктегі шопан шаршады.

Жиі суық тиюден ауыр тыныс алатын қала

Бізді осында ұстайтын нәрсе туралы астарлы ән айтады.

Бұл шар барлығын ұстай алмайды

Ол керемет әйелдік корсеттегідей жарылып кетеді.

Немесе жинақталған қоқыс пен күнә бізден қоректенеді,

Олар бұл құрылымның көтерілуіне жол бермейді.

Лас аспан, лас қар, лас мұз

Балшық түсті адам аузын кең ашты.

Олар теледидарда: «Бәрі жоспар бойынша жүріп жатыр,

Бірақ бұзақылар қайықты тербетеді.

Көрші түні бойы шайтандарды шаршамай қуды,

Бұл біреудің мас болып кеткен балаларының қаласы.

Жаңа көліктің капотында жаңа сызат бар,

Әдепсіз жазуы бар біртүрлі бұртиды.

Бұл жан дүниесінде өте қайғылы, ал жан дүниесінде ол өте нашар.

Мен арақ ішіп, револьвермен атқым келеді.

Бірақ бұл біз үшін де, бізді жақсы көретіндер үшін де оңай болмайды.

Сондықтан бүгін, таңертең арақ ішпеймін.

Ешкім ешкімге ештеңе уәде еткен жоқ

Бірақ шеміршектің тырнағына дейін бәріне түсіндірілді.

Ескі қорапта соқыр котяттар сықырлайды,

Шай, кір асхана, аш қарынға темекі.

Әке киімі ілгішке шаң жинап жатыр,

Терезенің сыртында тағы бір мағынасыз митинг.

Орыс меланхолиясы шексіз жылдам,

Мен оны котенка сияқты алып, суға батырар едім.

Бұл адамдар қайда барады, бұл адамдар нені қалайды?

Бұл адамдар не үшін өмір сүреді, кейін олардың тағдыры не болады?

Ақ тәпішке біреудің етігінің ізі бар,

Метроның қарбалас уақытында да мұнда бәрі жалғыз.

Итке қамқор иесі - ең жақсысы,

Аулада боқ әдетте табанға дақ түсіреді.

Терлеген сегізаяқтың саусақтары тұтқаны қысады,

Ауа райы болжамы: тәртіпсіздіктер болуы мүмкін.

Бұл жан дүниесінде өте қайғылы, ал жан дүниесінде ол өте нашар.

Мен арақ ішіп, револьвермен атқым келеді.

Бірақ бұл біз үшін де, бізді жақсы көретіндер үшін де оңай болмайды.

Сондықтан бүгін, таңертең арақ ішпеймін.

Бірақ бұл біз үшін де, бізді жақсы көретіндер үшін де оңай болмайды.

Сондықтан бүгін, таңертең арақ ішпеймін.