Ausencia - Violeta Parra

Cómo se han ido volando, ingrato

Las raudas horas de un tiempo cruel

Hoy de ti lejos y en otro campo

Y de ti_a-mi-go tan cer-ca_a-yer

Ayer tu mano sentí en la mía

Con ardorosa y grata presión

Hoy en los ayes de ardiente brisa

A tus o-í-dos ir-á mi voz

Por-que la_au-sen-cia_es tan cruel do-lor

Cuando la noche su manto lóbrego

Tienda en el valle y en la ciudad

Pláceme, amigo, con tus recuerdos

Pasar mis horas de soledad

Y en cada estrella que centelleante

Y que en el cielo veo lucir

Parece, amigo, mirar tus ojos

Que sonriendo me están a mi

Tal vez sí loca, más cuán feliz

Ya no sé, amigo, vivir alegre

Como en un tiempo que ya se fue

Tu amor ausente me tiene triste

Nunca olvides quien te quiso bien

Si acaso olvidas a quien te adora

A quien un día el alma te dio

Mañana acaso lánguida y mustia

Sobre su tallo muera una flor

Y su perfume no vuelva, no

Олар қалай ұшып кетті, шүкіршілік етпей

Қатал уақыттың жылдам сағаттары

Бүгін сенен алыста, басқа салада

Ал сенен маған кешегідей жақын

Кеше сенің қолыңды қолымда сездім

Жану және жағымды қысыммен

Бүгін жанып тұрған желдің қасіретінде

Сіздің o-í-екі барыңыз-менің дауысыма

Өйткені_болмау - өте ауыр азап

Қашан түн оның мұңды плащ

Алқапта және қалада дүкен жасаңыз

Мені қуант, досым, естеліктеріңмен

жалғыз сағаттарымды өткіземін

Және әрбір жымыңдаған жұлдызда

Аспанда мен жылтырды көремін

Көзіңе қарау керек сияқты, досым

Олардың маған күліп тұрғанын

Мүмкін иә, ақылсыз шығар, бірақ қандай бақытты

Білмеймін енді досым, бақытты өмір сүруді

Қазірдің өзінде өтіп кеткен уақыт сияқты

Сенің жоқ махаббатың мені қынжылтады

Сені кім жақсы көретінін ешқашан ұмытпа

Сізді жақсы көретін адамды ұмытсаңыз

Бір күні жан сені кімге берді

Ертең бұлыңғыр және көгерген болуы мүмкін

Оның сабағында гүл өледі

Ал сенің әтірің қайтып келмейді, жоқ