Божественная суббота - Виктор Берковский

Божественной субботы

хлебнули мы глоток.

От празднеств и работы

закрылись на замок.

Ни суетная дама,

ни улиц мельтешня

нас не коснутся, Зяма,

до середины дня.

Как сладко мы курили!

Как будто в первый раз

на этом свете жили,

и он сиял для нас.

Еще придут заботы,

но главное в другом:

божественной субботы

нам терпкий вкус знаком!

Уже готовит старость

свой непременный суд.

А много ль нам досталось

за жизнь таких минут?

На пышном карнавале

торжественных невзгод

мы что-то не встречали

божественных суббот.

Ликуй, мой друг сердечный,

сдаваться не спеши,

пока течет он грешный,

неспешный пир души.

Дыши, мой друг, свободой...

Кто знает, сколько раз

еще такой субботой

наш век одарит нас.

Құдайдың сенбі

бір жұтым алдық.

Мерекелерден және жұмыстан

құлыптаулы.

Жалқау ханым емес

көшелер жыпылықтамайды

олар бізге тиіспейді, Зяма,

күннің ортасына дейін.

Біз темекі шегетінбіз!

Бірінші рет сияқты

бұл дүниеде өмір сүрді

және ол біз үшін жарқырады.

Көбірек уайымдар келеді

бірақ одан да маңыздысы:

құдайдың демалыс күні

біз торттың дәмін білеміз!

Қазірдің өзінде қарттыққа дайындалуда

сіздің еріксіз үкіміңіз.

Қанша алдық

осындай сәттердің өмірі үшін?

Керемет карнавалда

салтанатты қиындықтар

біз ештеңе кездестірген жоқпыз

Құдайдың сенбі күндері.

Қуан, жүрек досым,

бас тартуға асықпа

ол күнә болып ағып жатқанда,

жанның асықпайтын мерекесі.

Тыныс ал, досым, еркіндік...

Кім біледі қанша рет

әлі де осындай сенбі

жасымыз береді.