Phidylé - Veronique Gens, Susan Manoff, Анри Дюпарк

L’herbe est molle au sommeil sous les frais peupliers

Aux pentes des sources moussues

Qui dans les prés en fleur germant par mille issues

Se perdent sous les noirs halliers

Repose, ô Phidylé !

Midi sur les feuillages

Rayonne et t’invite au sommeil

Par le trèfle et le thym, seules, en plein soleil

Chantent les abeilles volages

Un chaud parfum circule au détour des sentiers

La rouge fleur des blés s’incline

Et les oiseaux, rasant de l’aile la colline

Cherchent l’ombre des églantiers

Mais, quand l’Astre, incliné sur sa courbe éclatante

Verra ses ardeurs s’apaiser

Que ton plus beau sourire et ton meilleur baiser

Me récompensent de l’attente

Шөп салқын теректер астында жұмсақ ұйықтап жатыр

Мүкті бұлақтардың баурайында

Кім гүлденген шалғында мың саңылау арқылы өркен

Қара тоғайлардың астында адасып кетіңіз

Демал, уа, Фидил!

Түсте жапырақтарда

Сәулелендіреді және ұйықтауға шақырады

Клевер және тимьян арқылы, жалғыз, толық күн

Құбылмалы аралар ән салады

Жолдардың иілісімен жылы иіс айналады

Қызыл бидай гүлі иілді

Ал құстар, төбені сүзіп

Итмұрынның көлеңкесін іздеңіз

Бірақ Жұлдыз өзінің жарқыраған қисығымен қисайған кезде

Оның жалындағанын көреді

Сіздің ең жақсы күлімсіреуіңіз бен сүйіспеншілігіңізден гөрі

Күткенім үшін маған сыйлық беріңіз