Duparc: Testament - Leopold Simoneau, Allan Rogers, Анри Дюпарк

Pour que le vent te les apporte

Sur l’aile noire d’un remord

J'écrirai sur la feuille morte

Les tortures de mon coeur mort!

Toute ma sève s’est tarie

Aux clairs midis de ta beauté

Et, comme à la feuille flétrie

Rien de vivant ne m’est resté;

Tes yeux m’ont brûlé jusqu'à l'âme

Comme des soleils sans merci!

Feuille que le gouffre réclame

L’autan va m’emporter aussi…

Mais avant, pour qu’il te les porte

Sur l’aile noire d’un remord

J'écrirai sur la feuille morte

Les tortures de mon coeur mort!

Жел оларды сізге әкелсін

Өкініштің қара қанатында

Мен өлі жапыраққа жазамын

Менің өлі жүрегімнің азаптары!

Менің шырынымның бәрі кеуіп қалды

Сұлулығыңның мөлдір түске

Ал, қураған жапыраққа келетін болсақ

Маған тірі ештеңе қалған жоқ;

Сенің көздерің менің жанымды күйдірді

Мейірімсіз күндер сияқты!

Тұңғиық шақыратын жапырақ

Аутан мені де алып кетеді...

Бірақ алдымен ол сізге оларды әкелсін

Өкініштің қара қанатында

Мен өлі жапыраққа жазамын

Менің өлі жүрегімнің азаптары!