Незнайка на Луне - Валерий Меладзе

Это было, это будет,

Где-то рядом, где-то тут,

Нарисованные люди очень весело живут.

Он немного невезучий,

Озорной и смелый плут,

Все его чему-то учат

И Незнайкою зовут.

Он не знает отчего

Так огромен небосвод,

И зачем на небе звёзды

Ночью кружат хоровод.

Он не знает почему

Солнце прячется во тьму,

Но все маленькие дети улыбаются ему.

Как ни странно, это было

Наяву, а не во сне.

Приключения большие он нашёл и на Луне.

Он не знает отчего

Так огромен небосвод,

И зачем на небе звёзды

Ночью кружат хоровод.

Он не знает почему

Солнце прячется во тьму,

Но все маленькие дети улыбаются ему.

Болды, болады

Жақын жерде, осында,

Боялған адамдар өте көңілді өмір сүреді.

Оның жолы аз

Бұзық және батыл алаяқ,

Барлығы оған бірдеңе үйретеді.

Және олар Dunno деп атайды.

Ол неге екенін білмейді

Аспан соншалықты үлкен

Ал аспанда неге жұлдыздар бар

Дөңгелек би түнде айналады.

Ол неге екенін білмейді

Күн қараңғылыққа тығылады

Бірақ барлық кішкентай балалар оған күледі.

Бір қызығы, солай болды

Шындығында, арманда емес.

Ол сондай-ақ Айда керемет шытырмандарды тапты.

Ол неге екенін білмейді

Аспан соншалықты үлкен

Ал аспанда неге жұлдыздар бар

Дөңгелек би түнде айналады.

Ол неге екенін білмейді

Күн қараңғылыққа тығылады

Бірақ барлық кішкентай балалар оған күледі.