Вот кто-то с горочки спустился... - Валентина Толкунова, Екатерина Семенкина, Антонина Фролова

Вот кто-то с горочки спустился.

Наверно, милый мой идет.

На нем защитна гимнастерка,

Она с ума меня сведет.

На нем погоны золотые

И яркий орден на груди.

Зачем, зачем я повстречала

Его на жизненном пути!

Зачем, когда проходит мимо,

С улыбкой машет мне рукой,

Зачем он в наш колхоз приехал,

Зачем встревожил мой покой!

Его увижу - сердце сразу

В моей волнуется груди...

Зачем, зачем я повстречала

Его на жизненном пути!

Міне, біреу төбеден түсіп келе жатыр.

Менің қымбаттым келе жатқан шығар.

Ол қорғаныс киімі бар,

Ол мені жынды етеді.

Оның алтын түсті иық белдіктері бар

Және кеудеге жарқыраған тәртіп.

Неге, неге кездестім

Ол өмір жолында!

Неге, ол өтіп бара жатқанда,

Күлімсіреп, ол маған қолын бұлғайды,

Біздің колхозға неге келді,

Менің тыныштығымды неге бұздың!

Мен оны бірден көремін - жүрек

Кеудем дірілдеп барады...

Неге, неге кездестім

Ол өмір жолында!