Песенка без конца - Валентина Толкунова, Эдуард Савельевич Колмановский

Перед зеркалом девчушка лет пяти,

Перед з еркалом девчушка лет пяти,

Хохотушка и вертушка лет пяти,

Корчит рожицы, не хочет отойти!

А время, а время

Не убавляет ход,

А время, а время

Идёт себе, идёт...

Смотрит в зеркало невеста не спеша,

Смотрит в зеркало невеста не спеша,

Хоть и ждут её давно, а — не спеша,

Так и эдак огляделась: хороша!

И, вздохнув печально, женщина прошла,

И, вздохнув печально, женщина прошла,

Задержалась на мгновенье — и прошла:

«Помоложе раньше были зеркала...»

И когда успела внучка подрасти?

Вот у зеркала девчушка лет пяти,

Хохотушка и вертушка лет пяти,

Корчит рожицы, не хочет отойти!

Перед зеркалом девчушка лет пяти...

Смотрит в зеркало невеста не спеша...

И, вздохнув печально, женщина прошла...

И когда успела внучка подрасти?

А время, а время

Не убавляет ход,

А время, а время

Идёт себе, идёт...

Айнаның алдында бес жастағы қыз,

Айнаның алдында бес жастағы қыз,

Бес жылдық күлкі мен айналмалы үстел,

Бет жасайды, алыстағысы келмейді!

Және уақыт және уақыт

Баяулатпайды

Және уақыт және уақыт

Барады, кетеді...

Келін айнаға ақырын қарайды,

Келін айнаға ақырын қарайды,

Олар оны ұзақ күтсе де, бірақ - баяу,

Мен айналама былай қарадым: жақсы!

Ал, мұңайып күрсінді, әйел өтіп кетті,

Ал, мұңайып күрсінді, әйел өтіп кетті,

Бір сәт тоқтады - және өтіп кетті:

«Сіздің айналарыңыз бұрын...»

Ал немересі қашан есейіп үлгерді?

Міне, айнада бес жасар қыз,

Бес жылдық күлкі мен айналмалы үстел,

Бет жасайды, алыстағысы келмейді!

Айнаның алдында бес жастағы қыз...

Қалыңдық айнаға ақырын қарайды...

Ал, мұңайып күрсінді, әйел өтіп кетті...

Ал немересі қашан есейіп үлгерді?

Және уақыт және уақыт

Баяулатпайды

Және уақыт және уақыт

Барады, кетеді...