Мужчина и женщина - Вадим Байков, Лолита

Когда на звёздном небе тает лунный свет,

На свете этом ничего прекрасней нет,

Чем тот союз, что освещён на небесах,

Чем эта радость ожидания в глазах.

И словно звёзды загораются сердца,

И клятвы вместе быть до самого конца.

Но век звезды порою мал, и вот опять

Кому-то жизнь приходится менять.

Припев:

Мужчина и женщина — две жизни, два полюса.

Мужчина и женщина сойдутся, расходятся.

Игра бесконечная, где выхода нет.

Любви быстротечной и жизни секрет.

Когда спускается на город тишина,

Он одинок ещё, она ещё одна.

Дано им счастье и несчастье в тот же миг,

Страх одиночества однажды их настиг.

Обиды мелкие судьбе наперекор

Они пытаются запомнить до сих пор.

Но лунный свет едва заглянет в их глаза,

Как до утра сойдутся полюса.

Припев:

Мужчина и женщина — две жизни, два полюса.

Мужчина и женщина сойдутся, расходятся.

Игра бесконечная, где выхода нет.

Любви быстротечной и жизни секрет.

Жұлдызды аспанда ай сәулесі ерігенде,

Бұл дүниеде бұдан әдемі ештеңе жоқ,

Көкте жарықтандырылған одақтан,

Көздердегі күту қуанышынан гөрі.

Жұлдыздар сияқты жүректер жарқырайды,

Және соңына дейін бірге болуға ант береді.

Бірақ жұлдыздың жасы кейде кішкентай, ал мұнда тағы да

Кейбір адамдар өмірін өзгертуі керек.

Хор:

Ер мен әйел – екі өмір, екі полюс.

Еркек пен әйел қосылып, алшақтайды.

Шығу жолы жоқ жерде ойын шексіз.

Махаббат - өткінші, ал өмір - құпия.

Қалаға тыныштық орнаған кезде,

Ол әлі жалғыз, ол әлі жалғыз.

Оларға бақыт пен бақытсыздық бір сәтте берілді,

Бірде оларды жалғыздық қорқынышы басып алды.

Ұсақ тағдырға қарсылық танытады

Олар әлі де есте сақтауға тырысады.

Бірақ ай сәулесі олардың көздеріне әрең қарайды,

Таңертеңге дейін полюстер қалай біріктіріледі.

Хор:

Ер мен әйел – екі өмір, екі полюс.

Еркек пен әйел қосылып, алшақтайды.

Шығу жолы жоқ жерде ойын шексіз.

Махаббат - өткінші, ал өмір - құпия.