Кличу тебе - Віктор Павлік

Ріка моєї долі виходить з берегів

І я малюю образ твій у небі.

Така вже твоя воля — я нежаданний гість,

Тільки, як я буду жить без тебе?

Приспів:

І знову кличу я тебе,

Тільки не чуєш, тільки не чуєш.

А без кохання до небес

Не долечу я, не долечу я…

А я не розумію неспокою душі:

То сум, то радість, то безсонні ночі.

А вітер знов навіє такі сумні вірші.

Що зі мною зрозуміти хочу.

Приспів

Коли надія стане росою на траві

І перестану я молити небо

У серці, мов у храмі сховаю образ твій,

Тільки, як я буду жить без тебе?..

Приспів (3)

Тағдырымның өзені жағадан келеді

Ал мен сенің бейнеңді аспанда саламын.

Сіздің еркіңіз осындай - мен қажетсіз қонақпын,

Сенсіз қалай өмір сүремін?

Хор:

Ал мен саған қайта қоңырау шаламын,

Сіз жай ғана естімейсіз, тек естімейсіз.

Және аспанға деген махаббатсыз

Емдемеймін, емдемеймін...

Ал жанның мазасыздығын түсінбеймін:

Содан кейін қайғы, содан кейін қуаныш, содан кейін ұйқысыз түндер.

Сондай мұңды өлеңдерді тағы да жел соғады.

Менімен не түсінгің келеді?

Хор

Үміт шөпте шыққа айналғанда

Ал мен көкке дұға етуді доғарамын

Ғибадатханадағыдай жүрегімде бейнеңді жасырамын,

Сенсіз қалай өмір сүремін?..

Хор (3)