Ya Vuelvo - Trío Stazo-Cupo-Monteleone, Roberto Goyeneche

Recien lo comprendo,

tengo tibio el hombro,

de tu pelo lacio,

madrugado a besos,

y una pena sorda,

que me crece adento,

de esperar en vano,

por otro regreso.

dijiste,!ya vuelvo!,

y los ojos mansos,

se te humedecieron,

por que en tanto tiempo,

uno corre sueños,

madura esperanza,

y cuando la alcanza,

ya tiene un recuerdo.

bis

Asi, que esta noche,

siguiendo el latido,

de mi corazón,

te pido que vuelvas,

para que charlemos,

de aquel casi amor,

y me des el gusto,

como a buen amigo,

de decirte!

adios!,

acaso, charlando,

podremos mi vida,

hacer que nos duela,

que nos duela menos,

menos, esta herida,

que sangra en los dos.

Мен жай ғана түсіндім

иығым жылы,

тік шашыңыздан,

поцелумен таң ерте,

және түтіккен қайғы,

бұл менің ішімде өседі,

бекер күтуден,

тағы бір оралу үшін.

Мен қайтамын дедің!

және нәзік көздер,

олар суланды,

өйткені ұзақ уақыт ішінде

адам арманмен жүгіреді,

жетілген үміт,

және оған жеткенде,

сізде әлдеқашан естелік бар.

Бис

Сонымен бүгін кешке

соққыдан кейін,

жүрегімнен,

Қайтып келуіңізді сұраймын

сөйлесуіміз үшін,

дерлік махаббат туралы,

және маған ләззат беріңіз,

жақсы дос сияқты,

саған айту үшін!

Сау болыңыз!,

мүмкін, сөйлесу,

біз менің өмірімді аламыз,

бізді ренжітеді,

бұл бізге аз ауыртады,

аз, бұл жара,

бұл екеуінде де қан кетеді.