Лабиринты - Trilogy Soldiers

В ожидании кары небесной

Моя карма не треснет.

Изоляция праведных в этой камере тесной.

Камни как вес брони, период полураспада.

Как умудрились они через перила не падать?

Этот парад планет не в твою пользу.

Раз уж не умеешь летать, то остается только ползать.

Вопросы на I-Pod залить:

Кто там у края Земли, и что под зарыто?

Тайны Империи Зла.

Им передан знак.

Значит ответы развеяны, но стоит искать.

Стоит сильнее стать!

Апелляция к Богу:

Скажи, правильно ли опираться на догмы?

Операция сложная, речи запутаны,

Но легче путь пройти с тем, кто за пультом мира.

Мириады звезд - мотивация думать.

До Рая шаг всего, но миллиарды в аду ведь.

Скажи отец, для кого эти повести,

Если поезд ушел?

Бесконечные поиски.

Боязно ведь, оказаться слабым.

В этом бурном потоке без весла плыть.

Стальными челюстями позвонки пережаты.

По звонку отчаливать, пора прогонять провожатых.

Вес печали списать на случайность ошибки эфира…

А пробудившись залиться чифиром.

«Кому?»

и «Зачем?», «Почему?»

и «Куда?», как обычно.

Ложь в аналоге и нынче в привычном двоичном.

О стену кирпич лови эффектом бумеранга.

На личности не перейти в пределах своего же ранга.

Ни те в ответе и ни те зализывают раны.

Ни те на нарах и ни те уходят рано.

Детей хоронит мама, вены режут приближенные -

Происки Дьявола или судьба прокаженная?!

Поэтому вопросы устремились выше!

Услышит, если есть Он, а нет – хоть заполнится ниша.

Трижды «Аминь», и кто-то душу начал реставрировать.

Билет заказан, не забудь прокомпостировать.

Уверенный шаг вперед перед бездной познаний.

Знамя наперевес, в дорогу без опозданий.

Кто указатели ставил в лабиринтах этих,

За периметром стен, где алгоритм в ответах?!

Пламя горит во тьме, парадоксы оставь!

Истины нет в вине, пора бы взрослыми стать.

Вопрос порохом в бочке, фитиль - восприятие.

И рас уж есть фитиль, стоит взорвать её.

С азартом плавить лед раскаленной сталью.

Кто-то увязнет по горло, раз колоду сдали.

Куда ведет колея?

Довелось пути менять!

По лабиринтам времени ходить мне вечно,

Решать с теми ли я, и нужен ли им путь мой млечный.

Бесчеловечным быть в вопросах самоконтроля!

Рубить с плеча все, что несносные играет роли.

Нолики вместо крестиков, галочки вместо прочерков.

Другие пути в улочки судьбы заводят ночью.

Все настолько точно, размерено и продумано!..

Вроде дорог немерено, при этом шарюсь в тупую.

В лабиринтах сознания вечные пробки,

В повороты понимание стало входить неловко.

Нету гарантий, что вернусь нормальным человеком,

Что на вопросы формальные не отвечу бегом.

Хотя куда бежать, когда вокруг заборы и стены,

И эти строки вдруг не разорвут чьи-то схемы.

«Скажется – сбудется» – вариант не для этого мира,

Когда коробка на плечах, лабиринт и квартира.

Көктегі жазаны күтумен

Менің кармам бұзылмайды.

Бұл камерада әділдердің оқшаулануы тар.

Құрыш салмағы ретіндегі тастар, жартылай қызмет ету мерзімі.

Олар қоршаудан құлап қалмауға қалай жетті?

Планеталардың бұл реттелуі сіздің пайдаңызға емес.

Ұша алмайтындықтан, тек жорғалау ғана қалады.

I-Pour бойынша сұрақтар:

Жердің шетінде кім бар және оның астында не көмілген?

Зұлым империяның құпиялары.

Олар белгі берді.

Сондықтан жауаптар жойылды, бірақ іздеуге тұрарлық.

Бұл күшейе түсуге тұрарлық!

Құдайға өтініш:

Айтыңызшы, догмаларға сүйену дұрыс па?

Операция күрделі, сөйлеген сөздері шатасады,

Бірақ әлемді басқаратындармен жүру оңайырақ.

Сансыз жұлдыздар – ойлауға мотивация.

Барлығы жәннатқа бір қадам, бірақ миллиардтағандар тозақта.

Әкеге айт, бұл әңгімелер кім үшін,

Пойыз кетіп қалса?

Шексіз іздеулер.

Әлсіз болу қорқынышты.

Жүзуге ескексіз мына дүбірлі ағында.

Омыртқалар болат жақтармен қысылады.

Жолға шығуға шақырған кезде, эскорттарды айдау уақыты келді.

Мұңның салмағын эфирдің кездейсоқ қателігіне жатқызуға болады ...

Ал оянған кезде өзіңізді чифирмен толтырыңыз.

«Кімге?»

және «Неге?», «Неге?»

және әдеттегідей «Қайда?».

Аналогта, ал қазір әдеттегі екілікте жатыр.

Бумеранг әсері бар кірпіш қабырғаны ұстаңыз.

Сіз өз дәрежеңізде жеке бола алмайсыз.

Жауаптағылар да, жараларын жаламайды.

Екеуі де керегеде жоқ, екеуі де ерте кетпейді.

Анасы балаларын жерлейді, тамырлар кесіледі -

Ібілістің айласы ма, әлде алапестің тағдыры ма?!

Сондықтан сұрақтар жоғары көтерілді!

Ол естиді, егер Ол бар болса, бірақ жоқ - кем дегенде тауашалар толтырылады.

Үш рет «Әумин», және біреу жанды қалпына келтіре бастады.

Билет брондалған, растауды ұмытпаңыз.

Білім тұңғиығы алдында сенімді қадам.

Баннер дайын, кідіріссіз жолда.

Бұл лабиринттерге кім белгілер қойды,

Қабырғалардың периметрінен тыс, жауаптардағы алгоритм қайда?!

Қараңғыда жалын жанады, парадокстарды қалдырыңыз!

Шарапта шындық жоқ, ересек болудың уақыты келді.

Мәселе – бөшкедегі мылтық, фитиль – қабылдау.

Ал бәйгенің иірімдері бар, оны үрлеуге тұрарлық.

Мұзды ыстық болатпен ерітуге құштарлықпен.

Палуба өңделіп болғаннан кейін біреу жұтқыншақ болып қалады.

Жол қайда апарады?

Мен жолдарды өзгертуге тура келді!

Уақыт лабиринттері арқылы мен мәңгі жүремін,

Мен олармен біргемін бе, және оларға менің сүт жолым керек пе, соны шешіңіз.

Өзін-өзі бақылау мәселелерінде адамгершілікке жатпайды!

Төзгісіз рөл атқаратынның бәрін иықтан кесіңіз.

Крест орнына нөл, сызықша орнына кене қойылады.

Тағдыр көшелеріне басқа жолдар түнде әкеледі.

Барлығы соншалықты дәл, өлшенген және ойластырылған! ..

Мен ақымақ жерде дүбірлетіп жүргенімде, жолдар өлшемсіз сияқты.

Сана лабиринттерінде мәңгілік кептеліс,

Түсіну ыңғайсызданып бұрылыстарға кіре бастады.

Кәдімгі адам болып оралатыныма кепілдік жоқ,

Мен ресми сұрақтарға жүгіру арқылы жауап бермеймін.

Айналасында қоршаулар мен қабырғалар болған кезде қайда жүгіру керек,

Және бұл жолдар біреудің схемаларын кенеттен бұзбайды.

«Бұл орындалады - бұл орындалады» - бұл әлем үшін емес нұсқа,

Қорап иығында, лабиринт пен пәтерде болғанда.