Shelter from the Storm - The Stupendium

Heave lads!

Ho lads!

Forget the comforts of home;

you’re a nomad

We’ve lost so much since we first started

Are our hearts cold or are we cold-hearted?

So pray to your lord or your foreman

That the sun might rise in the morning

They told us hell was warm

But our empire fell for shelter from the storm

On the run from London town

Nothing left but rubble there to plunder now

Torn asunder, buried underground

Beneath the tundra and a hundred weight of brothers drowned

Now we’re gonna need another crown

So huddle round, hunker down, man the shovels, plough

And every hundred paces pray and lay another down

Another mother, son or lover lost, the frost is out

For lonely drifters in the snow drifts, won’t be scuppered now

Stay devout, tough it out, til the sun is out

Trust the censor, shun dissenters, hunt and flush them out

Keep the faith and trust there’s grace behind the thunderclouds

Or fall in line and march in time against the climate, proud

What are we becoming now?

Is this the life we prayed for?

Time is running out

There’s nothing left but labour

We write our future in the ice like it was pen and paper

Leave for future generations more than just a generator

We must never waiver;

this is the price we pay for

Safety one day for our children on the path we pave them

In the end know that history depends

On an empire forged in the flames of what we gave up

Heave lads!

Ho lads!

Forget the comforts of home;

you’re a nomad

We’ve lost so much since we first started

Are our hearts cold or are we cold-hearted?

So pray to your lord or your foreman

That the sun might rise in the morning

They told us hell was warm

But our empire fell for shelter from the storm

Turn your collars to the wind

As our odyssey begins

Feel the ice creeping in until your bones sing

As the tempest descends and your ears ring

That’s the bells of the church that we’re preaching

Now grieving is a luxury we spun to weave our cloaks

Comfort, warmth, and plenty feel like centuries ago

The storm won’t crush our spirits like a tent beneath the snow

Every upper lip gets stiff at 20 C below

No gold or silver, coal’s the only thing of worth to me

The only precious metal to our name would be the mercury

That fragile strip of burgundy that ever hurtles to the deep

Alerting us as Mother Nature’s taking every cursed degree

I’ve nothing left, my only treasure is my word to keep

Keep bellies filled, treat the ill, and preserve the heat

But can I keep the peace as we bleed through adversity?

How’s a shepherd supposed to lead

Without a dog to herd the sheep?

These choices that I make, I make to save our nation

What’s a little sawdust when you face annihilation?

Is childhood so sacred?

Or just resources wasted?

Every value that I thought I had debased and razed to save us

Heave lads!

Ho lads!

Forget the comforts of home;

you’re a nomad

We’ve lost so much since we first started

Are our hearts cold or are we cold-hearted?

So pray to your lord or your foreman

That the sun might rise in the morning

They told us hell was warm

But our empire fell for shelter from the storm

Growing up they told no two snowflakes are the same

And every one’s a wonder, something not to take in vain

Of Mother Nature’s beauty

Of the universe at play

Seems she’s abstained from duty, left us here and turned away

Fingers splintered into kindling and hearts as dark as coal

As heat and hope are dwindling we march towards our goal

Committed to the hymns we sing so after all is told

The generations after us aren’t cast into the cold

So burn us in the furnace, let our souls ignite the flame

Use our bones to stoke the embers

Use our blood to oil the chains

We are nothing now but engines rending flesh to find a way

And as we fall we die to light a brighter day

Every shiver will deliver us deliverance in time

Burn the incense of our innocence and in a sense we thrive

Pray the future that we’re building will be worth its weight in lives

So take heed but take no pity as the city must survive

Қойыңдар жігіттер!

Әй, жігіттер!

Үйдегі жайлылықты ұмытыңыз;

сіз көшпелісіз

Біз алғаш бастағаннан бері біз көп ұтылдық

Жүрегіміз салқын ба, әлде жүрегіміз салқын ба?

Олай болса, қожайыныңызға немесе бригадиріңізге дұға етіңіз

Таңертең күн шығуы мүмкін

Олар бізге тозақ жылы екенін айтты

Бірақ біздің империя дауылдан пана тапты

Лондон қаласынан қашып бара жатқанда

Ол жерде қазір тонау үшін үйінділерден басқа ештеңе қалмады

Жарылған, жер астында көмілген

Тундраның астында және жүзінің жүзінің салмағы суға батып кетті

Енді бізге тағы бір тәж керек болады

Ендеше, айналаға топтасыңыз, итеріңіз, күрек ұстаңыз, жер жыртыңыз

Әр жүз қадам сайын дұға етіп, басқасын жатқызады

Тағы бір ана, ұл немесе ғашық жоғалды, аяз  шықты

Қарлығаштардың жалғыз драйвтері үшін қазір жағымсыз болмайды

Күн батқанша, діндар болыңыз, шыдаңыз

Цензорға сеніңіз, қарсы пікір білдірушілерден аулақ болыңыз, оларды аулаңыз және қуып тастаңыз

Сенімді сақтаңыз және найзағайдың артында рақым бар екеніне сеніңіз

Немесе климатқа, мақтанышпен және ұзақ уақытқа дейін және жүру

Біз қазір қандай болып жатырмыз?

Біз дұға еткен өмір осы ма?

Уақыт тап жатыр

Еңбектен басқа ештеңе қалмады

Біз өз болашағымызды қағаз бен қалам сияқты мұзға жазамыз

Болашақ ұрпаққа генератордан артық  қалдырыңыз

Біз ешқашан бас тартпауымыз керек;

Бұл біз төлейтін баға

Бір күні балаларымызға біз салған жолдағы қауіпсіздік

Ақырында тарих байланысты екенін біліңіз

Біз бас тартқан нәрсенің жалынына  соғылған империяда

Қойыңдар жігіттер!

Әй, жігіттер!

Үйдегі жайлылықты ұмытыңыз;

сіз көшпелісіз

Біз алғаш бастағаннан бері біз көп ұтылдық

Жүрегіміз салқын ба, әлде жүрегіміз салқын ба?

Олай болса, қожайыныңызға немесе бригадиріңізге дұға етіңіз

Таңертең күн шығуы мүмкін

Олар бізге тозақ жылы екенін айтты

Бірақ біздің империя дауылдан пана тапты

Жағаңызды желге  бұрыңыз

Біздің                                                                                                            |

Сүйектеріңіз ән салғанша мұздың ішке кіріп жатқанын сезіңіз

Дауыл төмендеп, құлағыңыз сыңғырлағанда

Бұл біз уағыздап жатқан шіркеу қоңыраулары

Енді қайғыру                     пландарымызды  тоқу              сән     салтанат                 

Жайлылық, жылулық және молшылық ғасырлар бұрынғыдай сезіледі

Дауыл біздің рухымызды қар астындағы шатыр сияқты күйретпейді

Әрбір жоғарғы ерін 20 С-тан төмен

Алтын да, күміс те жоқ, мен үшін тек көмір ғана құнды

Біздің атымызға жалғыз құнды металл сынап болар еді

Тереңдікке дейін соғатын бургундияның нәзік жолағы

Бізге Табиғат-ананың қарғыс атқан әрбір дәрежені алатынын ескертеді

Мен ештеңе қалдым, жалғыз қазынам - менің сөзім

Қарындарды тоқ, ауруды емде, ыстықты сақта

Бірақ қиыншылықтан қан кешіп жатқанда, мен тыныштықты сақтай аламын ба?

Қойшы қалай қорғалуы керек

Қой бағуға итсіз ба?

Менің жасайтын осы таңдаулар, мен ұлтымызды үнемдеймін

Жойылған кезде кішкене үгінділер не болады?

Балалық шақ соншалықты қасиетті ме?

Немесе барлық ресурстар босқа жұмсалды ма?

Бізді құтқару үшін мен барынша құндылықтарды төмендетіп, қираттым

Қойыңдар жігіттер!

Әй, жігіттер!

Үйдегі жайлылықты ұмытыңыз;

сіз көшпелісіз

Біз алғаш бастағаннан бері біз көп ұтылдық

Жүрегіміз салқын ба, әлде жүрегіміз салқын ба?

Олай болса, қожайыныңызға немесе бригадиріңізге дұға етіңіз

Таңертең күн шығуы мүмкін

Олар бізге тозақ жылы екенін айтты

Бірақ біздің империя дауылдан пана тапты

Есейе келе олар екі бірдей қар түйіршіктері жоқ екенін айтты

Және әрқайсысы таңқаларлық, босқа кетпеу керек

Табиғат-ананың сұлулығы

Ойнап жатқан ғалам

Ол жұмыстан қалыс қалып, бізді осы жерде қалдырып, бұрылып кеткен сияқты

Саусақтар жанып, жүректер көмірдей қараңғы

Ыстық пен үміт азайып бара жатқанда, біз мақсатымызға қарай жүреміз

Біз айтатын гимндерге берілгеніміз соңды айтылады

Бізден кейінгі ұрпақтар суыққа ұшырамайды

Ендеше бізді пеште өртіңіз, жанымыз жалынды тұтандырсын

Шоқты жағу үшін сүйектерімізді пайдаланыңыз

Тізбектерді майлау үшін қанымызды пайдаланыңыз

Біз қазір ештеңе емес, қозғалтқыштарды жол табуға болады

Біз құлдыраған сайын, біз жарқын күнді жарықтандыру үшін өлеміз

Әрбір Шибер бізді уақытында құтқарады

Кінәсіздігіміздің хош иісті затын жағыңыз және бір мәнінде біз өркендейміз

Біз құрып жатқан болашақ өмірімізде маңызды болсын деп дұға етіңіз

Сондықтан сақ болыңыз, бірақ аямаңыз, өйткені қала аман қалуы керек