Under Pressure - The Herd, Jane Tyrrell

«My dearest Grandma"was the way he always started the letter,

it wasn’t the only occasion he wrote to keep it together,

«Thank you for the birthday present, it’ll really come in handy

I’m writing quietly, 'cause I hope you’re not angry,

Mum and Dad are yelling at each other, like every night,

like every night, I end up locking my door and I write.

Would you please be able to visit, and maybe make 'em make up?

I’d hate to think that it was me that made my parents break up.

Next year I’ll be in high school, I’m pretty nervous, actually,

though I know it’s common, I don’t want no broken family.

It’s my fault, and I don’t like it here,

and it’s my fault, and now my little brother’s in tears,

and Gran, I hope you’re not mad, I swear I’ll try to be good,

'cause Mum and Dad’ll get along much better when I’m being good»

signin' it, «Love, your Grandson», quietly he stored it in the cupboard

with the others, and tightly held his brother, he was…

Under pressure, I’m heating up.

Under pressure, calm, but it’s all front.

Under pressure, boiling point has come…

Fast forward twelve years, and he’s been out of home for seven,

never really understood the way he carried it all with him,

even years later, he hated things gettin' too heated,

whole section of his history he tried to delete.

New school, new city, reason justified his leaving,

he couldn’t leave his guilt seeing his mother’s spirit beaten,

she was bleeding, eyes streaming, he had to depart,

frightened sunken-eyed kid became the life of the party,

only been in town a term, social life like a soap star,

still wrote his grandmother the occasional postcard,

«Doin' fine, working hard», he thought that she’d be relieved,

and perhaps a little proud of all the things he’d achieved.

HDs and team captain, a prize in his class,

a string of love affairs, but never close enough to see the scars,

kept the cards to his chest, stressed to less and conflict,

between the lines, his Grandma, only one who heard his bomb tick, he was…

Under pressure, I’m heating up.

Under pressure, calm, but it’s all front.

Under pressure, boiling point has come…

«Child, I miss you greatly, haven’t got many letters lately,

I just wrote to let you know that it’s OK to show when you’re under pressure.

Though I never really needed to explain this is true,

I see a lot of your dear father when I’m looking at you.

He worked hard, and enjoyed inebriation,

and really, that’s a trait that doesn’t skip a generation.

Once removed, I see clearer than most, dear boy,

I see though your illusions, boy,

all life’s lessons are under pressure.»

Now he’s old enough to know better, looking through those old letters,

that he’s never sent, he’s sure the past is omnipresent,

he won’t resent the sum total of experience,

from delirious days, to some so serious.

«Never got those letters, but be sure that I’m hearing this».

They’re really just signposts, landmarks, clippings,

some repetitive themes, like record players skipping.

He has torn off the layers and always found something different

inside him, tiny sparks like stars colliding,

and they let him live again, he’s never giving in,

and without those few friends that always meant well,

it might have never got to «all's well that ends well»,

pen fell, swiftly, why he’s writing now is still a mystery,

has the feeling history forgotten tends to repeat,

so some nights before sleep, he writes to keep it in his sights,

and when it’s close enough to touch, he lets fly,

just to get by, by any means, to walk the path of many dreams,

the penny seems to fall at the very last moment,

the ability to love is like the vast ocean,

and with lead-lidded focus, he writes the last lines of this one,

and signs off, «With love, your Grandson».

«Менің сүйікті әжем» ол әрқашан хатты осылай бастады,

ол оны бірге ұстау үшін жазды емес еді,

«Туған күн сыйлығыңызға рахмет, бұл өте пайдалы болады

Мен тыныш жазып жатырмын, себебі сіз ашуланбайсыз деп үміттенемін,

Анам мен әкем әр түндегідей бір-біріне айқайлайды,

Күн сайынғы түндегідей есігімді құлыптап жазамын.

Сіз бара аласыз ба, мүмкін, мүмкін »шығар?

Мен ата-анамның ажырасуына мен болдым деп ойлауды жек көремін.

Келесі жылы мен жоғарғы мектепте оқимын, мен қатты қобалжыдым, шын мәнінде,

Мен бұл жиі кездесетінін білсем де, бұзылған отбасын қаламаймын.

Бұл менің кінәм, және маған ұнамайды,

және бұл менің кінәлім, енді кіші ағам көз жас           

ал әже, сіз ашулы емессіз деп үміттенемін, мен жақсы болуға тырысамын,

«Себебі мен жақсы болған кезде, анам мен әкем әлдеқайда жақсы араласады»

«Махаббат, немерең» деп қол қойып, оны ақырын ғана шкафқа салып қойды

басқалармен бірге ағасын мықтап ұстады, ол…

Қысым астында мен қызып жатырмын.

Қысым астында, тыныш, бірақ бәрі алда.

Қысым астында қайнау нүктесі келді…

Алға оралған он екі жыл, ол жеті үшін үйден тыс болды,

ол мұның бәрін өзімен бірге алып жүргенін ешқашан түсінбеді,

жылдар өтсе де, ол тым қызып кеткен нәрселерді жек көрді,

Өз тарихының бүкіл бөлімі ол жоюға тырысты.

Жаңа мектеп, жаңа қала, себебі оның кетуін ақтады,

ол анасының рухын көргенде өз кінәсін қалдыра алмады,

оның қансырап, көздері ағып кетті, ол кетуге  мәжбүр болды,

қорқып кеткен көзді бала тойдың өміріне айналды,

Қалада бір                               сабын жұлдыз     әлеуметтік  өмірі 

әжесіне әлі де анда-санда ашық хат жазатын,

«Жарайсың, көп жұмыс істейсің», - деп ойлады ол,

және ол қол жеткізген барлық нәрселерді мақтан тұтатын шығар.

HD және команда капитаны, өз сыныбында жүлде,

бір махаббат жауы, бірақ тыртықтарды көретіндей жақын емес,

карталарды кеудесіне ұстатты, стрессті азайтып, қақтығысты,

Жолдар арасында оның әжесі, оның бомбаның дыбысын естіген біреу ғана, ол…

Қысым астында мен қызып жатырмын.

Қысым астында, тыныш, бірақ бәрі алда.

Қысым астында қайнау нүктесі келді…

«Балам, мен сені қатты сағындым, соңғы кездері хат көп келмей жатыр,

Мен жай ғана қысымға ұшыраған кезде көрсетуге жақсы екенін хабарлау үшін жаздым.

Бұл шындықты түсіндіруге ешқашан мұқтаж болмасам да,

Саған қарасам, сүйікті әкеңді көп көремін.

Ол қатты жұмыс істеді және мас болудан ләззат алды,

Шынында да, бұл ұрпақты өткізіп жібермейтін қасиет.

Жойылғаннан кейін, мен басқаларға қарағанда анық көремін, қымбатты балам,

Мен сенің елесіңді көремін, балам,

өмірдің барлық сабақтары қысымға ұшырайды ».

Қазір ол ескі әріптерді қарап отырып, жақсырақ білуге жетілді.

ол ешқашан жібермеген, өткеннің бар болатынына сенімді,

ол тәжірибенің жалпы сомасына реніш білдірмейді,

қызықтыратын күндерден, біршама ауыр.

«Ол хаттарды ешқашан алған емеспін, бірақ мен мұны естіп тұрғаныма сенімді болыңыз».

Олар шын мәнінде жай ғана бағдарлар, бағдарлар, кесінділер,

Кейбір қайталанатын тақырыптар, мысалы, рекорд ойнатқыштардың өткізіп жіберуі.

Ол қабаттарды жұлып алып, әрқашан басқа нәрсе тапты

оның ішінде жұлдыздар соқтығысқан кішкентай ұшқындар,

және олар оған қайтадан өмір сүруге мүмкіндік берді, ол ешқашан берілмейді,

және әрқашан жақсылықты білдіретін бірнеше достарсыз,

Бұл ешқашан «бәрінің жақсы аяқталатыны» мүмкін болмауы мүмкін,

Қалам тез құлады, оның неліктен қазір жазып жатқаны                  жұмбақ    жұмбақ 

ұмытылған тарих қайталанатын сезім бар ма,

Ұйқыдан бірнеше түнде ол оны көрікті жерлерінде ұстау үшін жазады,

және қол тигізетіндей жақын болған кезде, ол ұшуға мүмкіндік береді,

жай ғана, кез келген жолмен, көп армандардың жолымен  жүру,

пенни соңғы сәтте түскен сияқты

сүю қабілеті кең мұхит сияқты,

және қорғасынмен қапталған фокуспен ол осының соңғы жолдарын  жазады,

«Махаббатпен, немерең» деп қол қояды.