Не буду гадать - Татьяна Овсиенко

В тёмном зеркале ночи твоё отражение, мы молчанием друг другу не сможем помочь.

И не надо просить у меня прощения, все печали мои смоет утренний дождь.

Припев:

Я не буду больше сидеть у окна, я не буду гадать: придёшь — не придёшь.

Я не буду ждать тебя дотемна, твоя любовь, как утренний дождь.

Я не буду больше сидеть у окна, я не буду гадать: придёшь — не придёшь.

Я не буду ждать тебя дотемна, твоя любовь, как утренний дождь.

Горячим дыханием туманный рассвет мне шепнёт, что слова твои — это ложь.

Я проснусь и увижу: тебя рядом нет, а в окно постучит тёплый утренний дождь.

Припев:

Я не буду больше сидеть у окна, я не буду гадать: придёшь — не придёшь.

Я не буду ждать тебя дотемна, твоя любовь, как утренний дождь.

Я не буду больше сидеть у окна, я не буду гадать: придёшь — не придёшь.

Я не буду ждать тебя дотемна, твоя любовь, как утренний дождь.

Түннің қараңғы айнасында сенің бейнең, Үнсіз бір-бірімізге көмектесе алмаймыз.

Менен кешірім сұрама, менің барлық қайғымды таңғы жаңбыр шайып кетеді.

Хор:

Мен енді терезенің жанында отырмаймын, болжамаймын: келсеңіз, келмейсіз.

Мен сені қараңғы түскенше күтпеймін, махаббатың таңғы жаңбырдай.

Мен енді терезенің жанында отырмаймын, болжамаймын: келсеңіз, келмейсіз.

Мен сені қараңғы түскенше күтпеймін, махаббатың таңғы жаңбырдай.

Ыстық деммен тұманды таң сөзің өтірік деп сыбырлайды маған.

Мен оянамын және көремін: сен жоқсың, ал таңертең жылы жаңбыр терезені қағып тұр.

Хор:

Мен енді терезенің жанында отырмаймын, болжамаймын: келсеңіз, келмейсіз.

Мен сені қараңғы түскенше күтпеймін, махаббатың таңғы жаңбырдай.

Мен енді терезенің жанында отырмаймын, болжамаймын: келсеңіз, келмейсіз.

Мен сені қараңғы түскенше күтпеймін, махаббатың таңғы жаңбырдай.