Капитан - Татьяна Овсиенко

Быстро сгорел закат и не спешил рассвет, ночь была чарующе душистой.

Напоминал твой взгляд ласковый лунный свет, и любви хотелось только чистой.

А когда под шелест волн ты шептал: в меня влюблён, - мне казалось, счастье где-то близко.

Вспомни, капитан, жаркий летний наш роман.

Страсти ураган бился под тельняшкой.

Вспомни, капитан, как удрал ты в океан.

Уплыла в туман белая фуражка.

Слушала я слова, кругом шла голова: звал меня в неведомые страны.

В глупых своих мечтах я представляла: «Ах!

Буду я женою капитана!»

Бился лёгкий шторм в причал и кораблик наш качал, оказались все слова обманом.

Вспомни, капитан, жаркий летний наш роман.

Страсти ураган бился под тельняшкой.

Вспомни, капитан, как удрал ты в океан.

Уплыла в туман белая фуражка.

Я перестала ждать, слёзы давно не лью, стала вновь доверчиво-ручная.

И ни к чему скрывать: я тебя не люблю, и в толпе тебя я не узнаю.

Мне с тобой не повезло, и однажды всем назло я влюблюсь в водителя трамвая.

Вспомни, капитан, жаркий летний наш роман.

Страсти ураган бился под тельняшкой.

Вспомни, капитан, как удрал ты в океан.

Уплыла в туман белая фуражка.

Вспомни, капитан, жаркий летний наш роман.

Страсти ураган бился под тельняшкой.

Вспомни, капитан, как удрал ты в океан.

Уплыла в туман белая фуражка.

Күн батуы тез өртеніп, таңның атысы асықпады, түн сүйкімді хош иісті болды.

Сіздің көзқарасыңыз нәзік ай сәулесін еске түсірді, мен тек таза махаббатты қаладым.

Толқындардың сыбдыры астында сіз сыбырлаған кезде: сен маған ғашықсың, маған бақыт жақын жерде сияқты көрінді.

Есіңізде болсын, капитан, біздің ыстық жазғы романсымыз.

Көкірекшенің астынан құмарлықтың дауылы соқты.

Есіңде болсын, капитан, мұхитқа қалай қашып кеткеніңді.

Ақ қалпақ тұман ішінде қалқып кетті.

Сөзді тыңдадым, басым айналып кетті: ол мені белгісіз елдерге шақырды.

Мен ақымақ түсімде елестедім: «Ах!

Мен капитанның әйелі боламын!

Пристаньда жеңіл дауыл соғып, қайығымыз тербелді, сөздердің бәрі жалған болып шықты.

Есіңізде болсын, капитан, біздің ыстық жазғы романсымыз.

Көкірекшенің астынан құмарлықтың дауылы соқты.

Есіңде болсын, капитан, мұхитқа қалай қашып кеткеніңді.

Ақ қалпақ тұман ішінде қалқып кетті.

Мен күтуді қойдым, көптен бері көз жасымды төккен жоқпын, қайтадан сенімді ұстандым.

Оны жасырудың қажеті жоқ: мен сені жақсы көрмеймін, мен сені көпшіліктің арасынан танымаймын.

Саған жолым болмады, бір күні мен де ренжімей, трамвай жүргізушісіне ғашық боламын.

Есіңізде болсын, капитан, біздің ыстық жазғы романсымыз.

Көкірекшенің астынан құмарлықтың дауылы соқты.

Есіңде болсын, капитан, мұхитқа қалай қашып кеткеніңді.

Ақ қалпақ тұман ішінде қалқып кетті.

Есіңізде болсын, капитан, біздің ыстық жазғы романсымыз.

Көкірекшенің астынан құмарлықтың дауылы соқты.

Есіңде болсын, капитан, мұхитқа қалай қашып кеткеніңді.

Ақ қалпақ тұман ішінде қалқып кетті.