Sin Remordimientos - Solitario

Te quiero más de lo que piensas

Más de lo que me doy cuenta

Aunque en mis ojos sólo veas indiferencia

Si no muestro cariño hacía ti es porque me cuesta

Y sé que me arrepentiré el día en que te vayas

Hace mucho ya que tiré la toalla

Yo y mi cabeza loca, mis problemas

Es un drama familiar esto de tener un hijo enfermo

Y una gran putada serlo (te lo aseguro)

No quiero que te mueras antes sin verme bien

No quiero que te mueras pobre y rica de ilusiones

Porque si eso sucede, te juro que atraco todos los bancos del mundo

Y quemo los billetes en tu nombre

Por el puto dinero que nos denegó ser libres

Porque las reglas que seguimos, ¿quién las pone?

¿Toda la vida trabajando de qué coño sirve?

Si luego el que nació rico va a vivir entre laureles

Y mientras nosotros teniendo que poner el culo

Hasta para pagar la tumba el puto día en que nos muramos

No me hables de justicia, que ese chiste ya no me hace gracia…

Por desgracia no tengo un humor tan negro

Y los años pasan sin remordimientos

Tan fríos como el corazón que porto

No voy a pedirle explicaciones al tiempo

Ya me cansé de gritarle a sus oídos sordos

Ya sólo queda una explanada de desesperanza

Algún que otro recuerdo bueno

O bueno, que no fue tan malo…

Cuando la inocencia de la infancia aún conservaba veintiún gramos

Pero esa luz se apagó como un gran faro

Ya no me quedan ilusiones que me mientan

Aunque un obstinado ápice de intento de esperanza

Aún siga aferrándose con fuerzas

Reflexiono, bebo y lloro…

Cuando os vais de casa y me quedo solo

Me quema por dentro analizar la vida…

Me duele saber lo que nos depara

Y si al menos el terreno fuera favorable

Si tuviera el derecho a avergonzarme de quejarme

Restaría dificultad navegar por tiempos fáciles

Y no esta existencia plena de limitaciones

Y no sé qué mas escribir…

Esta mierda la compuse ebrio, así que…

Мен сені сен ойлағаннан да жақсы көремін

Мен түсінгеннен де көп

Менің көз алдымда тек енжарлықты көресіз

Саған деген сүйіспеншілігімді көрсетпесем, бұл маған қиын болғандықтан

Ал сен кеткен күні өкінетінімді білемін

Орамал тастамағаныма көп болды

Мен және менің ақылсыз басым, менің проблемаларым

Бұл отбасылық драма, ауру бала туралы бұл нәрсе

Және керемет қаншық (сендіремін)

Бұрын жақсы көрінбей өлгеніңді қаламаймын

Мен сенің кедей және елестерге бай болып өлгеніңді қаламаймын

Өйткені бұл орын алса, мен әлемдегі барлық банктерді ұстаймын деп ант етемін

Ал мен билеттерді сенің атыңа өртеп жіберемін

Біздің бостандықымызды жоққа шығарған ақша үшін

Өйткені біз ұстанатын ережелер, оларды кім белгілейді?

Өмір бойы жұмыс істеу бұл не үшін?

Сонда бай болып туылған адам табыстың арасында өмір сүретін болса

Ал біз есегімізді қоюымыз керек

Тіпті өлетін күні қабірді төлеу үшін

Маған әділдік туралы айтпаңыздар, маған енді ол қалжың ұнамайды...

Өкінішке орай менде ондай қара юмор жоқ

Ал жылдар өкінішсіз өтеді

Мен көтеріп жүрген жүрек сияқты суық

Түсіндіру үшін уақыт сұрамаймын

Мен олардың саңырау құлақтарына айқайлаудан шаршадым

Үмітсіздіктің эспланадасы ғана қалды

Кейбір жақсы естеліктер

О, жаман емес еді...

Балалық шақтың пәктігі әлі жиырма бір граммды сақтаған кезде

Бірақ бұл жарық үлкен шамшырақ сияқты сөнді

Менде енді мені өтірік айтатын иллюзиялар жоқ

Үміттің қыңыр сынығы болса да

Әлі де мықтап ұстаңыз

Мен ойланамын, ішемін және жылаймын ...

Сен үйден кетіп, мен жалғыз қалғанда

Өмірді талдау үшін мені күйдіреді...

Бізді не күтіп тұрғанын білу маған қатты ауырады

Ал егер жер қолайлы болса

Егер ұятқа шағымдануға құқығым болса

Бұл оңай уақытты шарлауды қиындатады

Және бұл шектеулерге толы болмыс емес

Тағы не жазарымды білмеймін...

Мен бұны мас күйде жаздым...