Lucidez - Solitario

-Te voy a preguntar la misma estupidez

Que siempre me preguntan a mi

-¿Que?

-¿A qué te dedicas?

-A beber

Yo me dedico a escribir lágrimas en prosa

Llenando embalses, remando en balsa

Me dedico a fallarme una y otra vez

Una y otra, una y otra, una y otra

Escribo ahora antes de que se me haga tarde

Y el sueño no me deje dormir como tantas noches

Escribo hoy para no arrepentirme

Quizás debí haberme despertado ayer

Por esos momentos de lucidez

Por esos días tan grises

Qué sabrán de mí, si yo sabré

Lo que es sentir lo que se siente

Viendo la vida pasar desde el escaparate

Déjame escapar, quiero ser ulular en aire

Si el tubular lo veo vacío desde siempre

Abstemio y con problemas, concienzudo en esta muerte

Aunque a veces parezco no ser consciente

Y se me olvida que el futuro está presente

Que el pasado no ha pasado todavía

El esperó mi paso y me puso la zancadilla

¿Y ahora cómo vuelo, con estas alas partidas?

Si apenas me he quedado en media vida

Pero aquí estoy, luchando por remontar la partida

Por esos momentos de lucidez

Por esos días tan grises

Qué sabrán de mí, si yo sabré

Lo que es sentir lo que se siente

Viendo la vida pasar desde el escaparate

Déjame escapar, quiero ser ulular en aire

Si el tubular lo veo vacío desde siempre

Abstemio y con problemas, concienzudo en esta muerte

Aunque a veces parezco no ser consciente

Las mismas veces que río, las mismas veces

Cuando se me olvida que caeré en el olvido

Y lleno mi vacío de pensamientos vacíos

De pensamientos vacíos, de pensamientos vacíos

De pensamientos vacíos, de pensamientos vacíos

-Мен де сенен сол ақымақ нәрсені сұрайын деп жатырмын

Олар мені үнемі сұрайды

-Не?

-Сенің жұмысың не?

-Ішейік

Мен прозада көз жасымды жазуға арнаймын

Су қоймаларын толтыру, салды ескекпен жүзу

Мен өзімді қайта-қайта сәтсіздікке арнаймын

Қайта-қайта, қайта-қайта, қайта-қайта

Қазір кешікпей жазамын

Ал түс мені сонша түн сияқты ұйықтатпайды

Өкінбеу үшін бүгін жазып отырмын

Мүмкін кеше оянғаным дұрыс шығар

Сол түсінікті сәттер үшін

Сол күндер үшін сондай сұр

Олар мен туралы не біледі, мен білсем

Ол қандай сезімде екенін сезіну қандай

Терезеден өмірдің өтіп бара жатқанын көру

Маған қашуға рұқсат етіңіз, мен ауада қалғым келеді

Түтікшенің мәңгілік бос екенін көрсем

Бұл өлімде мінсіз және алаңдаушылық

Кейде мен білмеген сияқтымын

Ал мен болашақтың қазір екенін ұмытамын

Өткеннің әлі болмағаны

Ол менің қадамымды күтіп, мені аяғынан шалып қалды

Ал енді осы сынған қанаттарыммен қалай ұшамын?

Жарты ғұмырымда әрең тұрсам

Бірақ мен ойыннан қайтып оралуға тырысамын

Сол түсінікті сәттер үшін

Сол күндер үшін сондай сұр

Олар мен туралы не біледі, мен білсем

Ол қандай сезімде екенін сезіну қандай

Терезеден өмірдің өтіп бара жатқанын көру

Маған қашуға рұқсат етіңіз, мен ауада қалғым келеді

Түтікшенің мәңгілік бос екенін көрсем

Бұл өлімде мінсіз және алаңдаушылық

Кейде мен білмеген сияқтымын

Күлетін кездерім, сол кездерім

Ұмытсам ұмытып кетемін

Ал мен өзімнің бос жерлерімді бос ойлармен толтырамын

Бос ойлардан, бос ойлардан

Бос ойлардан, бос ойлардан