Протяжённость парков - Соль земли

Оставь порочный клуб, полночный урбан.

Парк — старая эстрада.

САГРАДА с братьями.

Вы всё потратили?

Ладно.

Бесплатно.

Что пиздато, а?

Не сцы, не день десанта…

Потом возьмём твои колеса, рванём до «плёса.

Знаешь как просто там?

Берёзы., сосны.

Я знаю один остров.

Красивый просто…

И санаторий тот, мы малыми там резали розы.

Кто любит осень, …кто лето… грозы,

А кто прошёл через крещенские морозы.

Покой монастырей, ледяной огонь купели…

Они заплакали… они прозрели.

Как будто снова девять, мы словно дети…

Одни с тобой, на такой большой планете.

И если тебе плохо, то мне не похуй!

Пора.

Но не к докторам .брат!

Храм рядом!

Знаком с моим отрядом?

Это второй том.

«Колокол Набат».

Бом… Бом… второй альбом.

И всё о том же брат… Всё о том же… всё же есть,

Что-то выше наших этажей…

Мы всё так же шаримся по умирающим лесам,

Я видел сон, там: лев «Аслан»…и мне вернули сан.

И вечный полдень — солнце, правды, в зените.

Спасибо… Спаситель…

Бесконечность… протяжённость парков,

Щебечут ласточки, вороны не каркают.

Справа «АЛХИМИК», слева «ТОТ САМЫЙ»,

И «МАЛЫЙ" — Саня, с нами. Мы стали голосами…

Бесконечность… Протяжённость парков,

Щебечут ласточки, вороны не каркают.

Справа «АЛХИМИК», слева"ТОТ САМЫЙ»,

И «МАЛЫЙ" — Саня, с нами. Мы стали голосами…

Мы так и будем пускать змея в бурю,

Думать, как слова переплавит в пули.

Стоять у утёса, дремать под голос кросс,

Мой отвар согреет кровь в лютый мороз.

Малыш, этот город не соткан из грёз.

«Кутинов» и «Макс»… Перекаты.

И хватит слёз.

Боль ждала меня, царапала двери как пёс.

Нам не поднять их… лепестками чёрных роз.

Под небосводом протяженность парков,

Скрестив руки, (помнишь?) Мы давали клятву,

Луна пьяная тянул дым «Примы» мятой,

Временами карма путала карты,

Ил со дна окраин хранит артефакты,

Стерео сны жизнь делят на такты.

Пылают пути с первыми птицами в марте,

Погружаясь сталкеры уходят в память.

Жауыз клубты тастаңыз, түн ортасы қалалық.

Саябақ ескі сахна.

САГРАДА бауырларымен.

Сіз бәрін жұмсадыңыз ба?

ЖАРАЙДЫ МА.

Тегін.

Не болды, иә?

Стси емес, қону күні емес ...

Содан кейін біз сіздің дөңгелектеріңізді аламыз, «созуға» асығыңыз.

Сіз бұл жерде қаншалықты оңай екенін білесіз бе?

Қайыңдар, қарағайлар.

Мен бір аралды білемін.

Әдемі жай ғана…

Ал анау санаторий, біз ол жерде раушан гүлдерін кішкентай болып кесеміз.

Кім күзді жақсы көреді, ... жазды кім жақсы көреді ... найзағайды,

Ал кім эпифаниялық аязды басынан өткерді.

Монастырлардың тыныштығы, қаріптің мұзды оты...

Олар жылады... көздерін алды.

Тағы да тоғыз дегендей, бала сияқтымыз...

Сенімен жалғыз, осындай үлкен планетада.

Ал егер өзіңізді жаман сезінсеңіз, онда маған мән бермеңіз!

Уақыт келді.

Бірақ дәрігерлерге емес.Бауырым!

Жақын жерде ғибадатхана!

Сіз менің командаммен таныссыз ба?

Бұл екінші том.

«Набат қоңырауы».

Бом... Бом... екінші альбом.

Және бәрі бірдей аға туралы... Бәрі бірдей... әлі де бар,

Біздің еденнен жоғары бірдеңе...

Біз әлі де өліп жатқан ормандарды аралаймыз,

Мен түс көрдім, сонда: «Аслан» арыстаны ... және маған шен қайтарылды.

Ал мәңгілік түс – күн, алайда, өзінің шарықтау шегінде.

Рахмет... Құтқарушы...

Шексіздік... саябақтардың ұзындығы,

Қарлығаштар шырылдайды, қарғалар сыбырламайды.

Оң жақта «АЛХИМИК», сол жақта «СОЛДА»,

Ал «КІШІ» - Саня, бізбен бірге. Біз дауысқа айналдық ...

Шексіздік... Саябақтардың ұзындығы,

Қарлығаштар шырылдайды, қарғалар сыбырламайды.

Оң жақта «АЛХИМИК», сол жақта «СОЛДА»,

Ал «КІШІ» - Саня, бізбен бірге. Біз дауысқа айналдық ...

Біз батпырауықты дауылға жібереміз,

Сөздердің оққа айналуы туралы ойланыңыз.

Жартаста тұрыңыз, крест дауысына ұйықтаңыз,

Менің қайнатпам қатты аязда қанды жылытады.

Балам, бұл қала арманнан жаралмаған.

«Кутинов» және «Макс» ... Ролл.

Және көз жасы жеткілікті.

Иттей есікті тырнап, азабы күтіп тұрды.

Біз оларды... қара раушан жапырақшаларымен көтере алмаймыз.

Аспан астындағы саябақтардың ұзындығы,

Қол айқасып, (есіңде ме?) Ант бердік

Мас ай жалбызмен «Приманың» түтінін тартты,

Кейде карма карталарды шатастырды,

Шетінің түбіндегі лай артефактілерді сақтайды,

Стерео армандар өмірді соққыларға бөледі.

Наурыздың алғашқы құстарымен жолдар жанып тұр,

Жадқа түсіп жатқан аңдулар.