Камо грядеши - Соль земли

Подай мне отпущение грехов, седой священник

Я нерадивый ученик, Евангелие мой учебник.

Чем бы, не пряча глаз, не зарабатывал свой хлеб,

Я помню, как ты сделал меня зрячим, когда я был слеп.

Ямы, змей сплетенье, клубки кишащих гадов

Губы шлюх, клубы, препараты, гей-парады, мы и рады!

Боинги уносят в эмираты, а под крылом вымирают стаи серых сел…

Невеселые ландшафты, угольные шахты,

Тощая лошадка тащит этот воз, пошатываясь,

Жадно прижимаясь к горлышкам, с одышкой,

Мы живем, пока качают буровые вышки.

Ты говоришь «Все будет Coca-Cola», да ебись ты в горло!

Икона Страшного Суда, время для дракона.

Разгоны, блять, комедий, камеди-клабы

Тут реклама, а тут кого-то ебут и лапают.

Евреи и армяне смеются над Безруковым,

Я делаю погромче звук, хихикая, как сука.

От веселья и безделья опизденели,

Пуская по миру на чужом пиру похмелье.

Поверь мне, это моя кардиограмма,

Сквозь эту дверь я проникал в пространство храма,

Где под рубахой зимней гнилые города.

Куда идти мне?

Без тебя я сирота.

Да.

Камо грядеши?

Куда идешь ты?

И кто утешит нас, если ложь в наших ножнах?

Боже, дай же мне меч Твоего имени,

Кольчугой мне будет речь моего племени.

Троны времени, солдатские ремни,

Если тропы в темени — идите на огни,

Что видели они, где были — только на дне,

Но будут новая земля и новое небо.

Мои стихи кругами по воде недолговечны,

Мои грехи это дурная бесконечность

Нечисть обступила меня, точит черный шёпот,

Огромный опыт, его голодный рот, холодный пот.

Берут на понт, разводят, как ребёнка,

С пеленок все фиксируя в архивы кинопленок:

Вот я лежу облеваный, перебухав палёнки,

А вот я режу плюхи оберткой от «Алёнки».

Те дни далёкие сжигали мои лёгкие

Голос в трубе: «Алё, ты где?"Я говорю: «У Лёхи…»

Где-то в чужих дворах, в неласковых подъездах

На кортах, как чуда жду барыг из местных.

И это месть мне, в этих гнусных голосах,

Серебро в волосах и грусть в моих глазах.

На тех весах, где бездна спорит с высотой,

И я, в слезах, на коленях перед этой красотой.

Молюсь о той, Тобою данной, что стала мне женой,

О тех, кто зовет меня «братан"и кому тяжело,

За православных, за право Тебя славить,

За сильных и за слабых и за пулями пробитое знамя.

Я знаю, что Ты с нами, а не с ними,

Прошу, лишь дай мне умереть за Твое Имя.

Там за рекой противник, а за спиной острог,

Куда идти мне?

Только Ты один мой Бог…

Камо грядеши?

Куда идешь ты?

И кто утешит нас, если ложь в наших ножнах?

Боже, дай же мне меч Твоего имени,

Кольчугой мне будет речь моего племени.

Троны времени, солдатские ремни,

Если тропы в темени — идите на огни,

Что видели они, где были — только на дне,

Но будет новая земля и новое небо.

Маған кешірім беріңіз, сұр шашты діни қызметкер

Мен немқұрайлы студентпін, Інжіл менің оқулығым.

Көзіңді жасырмай, наныңды қалай табасың,

Соқыр кезімде сен мені қалайша көретінсің есімде.

Шұңқырлар, жыландар плексусы, толып жатқан бауырымен жорғалаушылардың шатасуы

Жезөкшелердің еріндері, клубтар, есірткілер, гей-парадтар, біз бақыттымыз!

Боингтер оларды әмірліктерге апарады, ал боз ауылдар олардың қанатының астында өледі ...

Қайғылы пейзаждар, көмір шахталары,

Арық ат бұл арбаны сүйреп келе жатыр,

Ашкөздікпен мойынға жабысып, ентігумен,

Біз бұрғылау қондырғылары сорып жатқанда өмір сүреміз.

«Бәрі кока-кола болады» дейсің, ал сенің тамағынан былға!

Қияметтің белгішесі, айдаһардың уақыты.

Акселерация, блять, комедия, комедия клубтары

Мынау жарнама, сосын біреуді сиқытып, табандап жатыр.

Еврейлер мен армяндар Безруковқа күледі,

Дыбысты күшейтемін, қаншықтай күліп.

Олар қызық пен бос жүріспен ауырды,

Біреудің мейрамында бүкіл әлем бойынша асығыстыққа жол беру.

Маған сеніңіз, бұл менің кардиограммам

Осы есік арқылы мен ғибадатхананың кеңістігіне кірдім,

Қысқы көйлектің астында шіріген қалалар қайда.

Мен қайда баруым керек?

Сенсіз мен жетіммін.

Иә.

Келе жатырсың ба?

Сен қайда бара жатырсың?

Ал қынамызда өтірік болса, бізді кім жұбатады?

Құдайым, есіміңнің қылышын бер,

Менің руымның сөзі менің шынжырлы поштам болады.

Уақыт тақтары, солдат белбеулері

Егер жолдар тәжде болса - шамдарға барыңыз,

Олар не көрді, қайда болды - тек түбінде,

Бірақ жаңа жер мен жаңа аспан болады.

Су үстіндегі шеңбердегі өлеңдерім қысқа ғұмырлы,

Менің күнәларым жаман шексіздік

Зұлым рухтар мені қоршап алды, қара сыбырды қайрайды,

Үлкен тәжірибе, оның аш аузы, суық тер.

Олар өнер көрсетеді, бала сияқты өсіреді,

Бесіктен бастап, фильм мұрағатындағы бәрін бекітеді:

Міне, мен жатырмын құсқан, ісінген паллет,

Ал, міне, мен Алёнканың орауышымен бөртпелерді кесіп жатырмын.

Сол алыс күндер өкпемді күйдіріп жіберді

Құбырдағы дауыс: «Сәлеметсіз бе, қайдасыз?» Мен: «Лёхада...» деймін.

Бір жерде басқалардың аулаларында, ыңғайсыз подъездерде

Корттарда, ғажайып сияқты, мен жергілікті хакерлерді күтемін.

Бұл мен үшін кек, мына жаман дауыстарда,

Шашымда күміс, көзімде мұң.

Тұңғиық биіктікпен таласатын таразыларда,

Ал мен көз жасыммен осы сұлудың алдында тізе бүгемін.

Өзің берген жар үшін дұға етемін,

Мені «аға» деп жүргендер, қиналғандар туралы,

Православие үшін, сізді мадақтау құқығы үшін,

Күштіге де, әлсізге де, оқтың артында тесілген ту.

Сенің олармен емес, бізбен бірге екеніңді білемін,

Өтінемін, маған сенің атың үшін өлуге рұқсат ет.

Өзеннің арғы жағында жау бар, түрменің артында,

Мен қайда баруым керек?

Жалғыз сен менің Құдайымсың...

Келе жатырсың ба?

Сен қайда бара жатырсың?

Ал қынамызда өтірік болса, бізді кім жұбатады?

Құдайым, есіміңнің қылышын бер,

Менің руымның сөзі менің шынжырлы поштам болады.

Уақыт тақтары, солдат белбеулері

Егер жолдар тәжде болса - шамдарға барыңыз,

Олар не көрді, қайда болды - тек түбінде,

Бірақ жаңа жер мен жаңа аспан болады.