The Man from Iron Bark - Slim Dusty

It was the man from Ironbark who struck the Sydney town,

He wandered over street and park, he wandered up and down.

He loitered here, he loitered there, till he was like to drop,

Until at last in sheer despair he sought a barber’s shop.

''Ere!

shave my beard and whiskers off, I’ll be a man of mark,

I’ll go and do the Sydney toff up home in Ironbark.'

The barber man was small and flash, as barbers mostly are,

He wore a strike-your-fancy sash, he smoked a huge cigar:

He was a humorist of note and keen at repartee,

He laid the odds and kept a 'tote', whatever that may be,

And when he saw our friend arrive, he whispered 'Here's a lark!

Just watch me catch him all alive, this man from Ironbark.'

There were some gilded youths that sat along the barber’s wall,

Their eyes were dull, their heads were flat, they had no brains at all;

To them the barber passed the wink, his dexter eyelid shut,

'I'll make this bloomin' yokel think his bloomin' throat is cut.'

And as he soaped and rubbed it in he made a rude remark:

'I s’pose the flats is pretty green up there in Ironbark.'

A grunt was all reply he got;

he shaved the bushman’s chin,

Then made the water boiling hot and dipped the razor in.

He raised his hand, his brow grew black, he paused awhile to gloat,

Then slashed the red-hot razor-back across his victim’s throat;

Upon the newly shaven skin it made a livid mark

No doubt it fairly took him in -- the man from Ironbark.

He fetched a wild up-country yell might wake the dead to hear,

And though his throat, he knew full well, was cut from ear to ear,

He struggled gamely to his feet, and faced the murd’rous foe:

'You've done for me!

you dog, I’m beat!

one hit before I go!

I only wish I had a knife, you blessed murdering shark!

But you’ll remember all your life, the man from Ironbark.'

He lifted up his hairy paw, with one tremendous clout

He landed on the barber’s jaw, and knocked the barber out.

He set to work with tooth and nail, he made the place a wreck;

He grabbed the nearest gilded youth, and tried to break his neck.

And all the while his throat he held to save his vital spark,

And 'Murder!

Bloody Murder!'

yelled the man from Ironbark.

A peeler man who heard the din came in to see the show;

He tried to run the bushman in, but he refused to go.

And when at last the barber spoke, and said, ''Twas all in fun

'Twas just a little harmless joke, a trifle overdone.'

'A joke!'

he cried, 'By George, that’s fine;

a lively sort of lark;

I’d like to catch that murdering swine some night in Ironbark.'

And now while round the shearing floor the list’ning shearers gape,

He tells the story o’er and o’er, and brags of his escape.

'Them barber chaps what keeps a tote, By George, I’ve had enough,

One tried to cut my bloomin' throat, but thank the Lord it’s tough.'

And whether he’s believed or no, there’s one thing to remark,

That flowing beards are all the go way up in Ironbark.

Бұл Сидней қаласына соққан Ironbark тұрғыны.

Ол көше мен саябақта кезіп, төмен  көтерілді қыдырды.

Ол осында, ол жерде қыдырды, құлап кеткісі келгенше,

Ақырында үмітсіздікке ұшырағанша, ол шаштаразды іздеді.

''Міне!

сақалды және сақалды қырыңыз, мен Марк адам боламын,

Мен барып, Сидней Үштүркішінде үйге ораламын.

Шаштараз, көбінесе шаштараздар сияқты кішкентай және жарқыраған.

Ол таңғажайып белдік киіп алып, үлкен темекі тартты:

Ол көңілді әзілқой және кешті ұнататын,

Ол болған жағдайға қарамастан, «сөмке» ұстады,

Біздің досымыздың келгенін көргенде, ол сыбырлады: «Міне, лақа!

Мен оны тірідей ұстағанымды бақылаңыз, Темірқазықтағы мына кісі.'

Шаштараздың қабырғасында алтын жалатылған жастар отырды,

Олардың көздері күңгірт, бастары жалпақ, миы мүлде жоқ;

Оларға шаштараз көзін қысып, қабағын жұмып жіберді,

"Мен бұл гүлдеп тұрған қамытқа оның көмейі кесілген деп ойлауға мәжбүр етемін."

Сабындап, ысқылағанда ол дөрекі сөз айтты:

"Менің ойымша, Айронбарктегі пәтерлер өте жасыл."

Оған жауап қатты ренжіді;

ол бушманның иегін қырды,

Содан кейін қайнаған суды қыздырып, ұстараны батырыңыз.

Ол қолын көтерді, қасы қарайып кетті, ол біраз кідірді,

Содан кейін қызыл-ыстық ұстараны құрбанының тамағынан кесіп тастады;

Жаңа қырынған теріде ол жарқын  із қалдырды

Бұл оны темірбұлаққа апарғаны сөзсіз.

Ол өлілерді есту үшін оятуы мүмкін жабайы айқайды әкелді,

Оның тамағы, ол жақсы білгенімен, құлағынан құлағына дейін кесілген,

Ол аяғынан тік тұрып, қасіретті жаумен бетпе-бет келді:

«Сен мен үшін жақсылық жасадың!

сен ит, мен жеңдім!

Мен барар алдында бір соққы!

Менде пышақ болғанын қалаймын, өлтіруші акула!

Бірақ сіз өмір бойы есіңізде қаласыз, Темірқазық адамы.

Ол түкті табанын жоғары көтерді

Ол шаштараздың иегіне қонып, шаштаразды құлатты.

Ол тіс пен тырнақпен жұмыс істеуге тұрды, ол апат орнатты;

Ол ең жақын алтынды жастарды ұстап, мойнын бұзуға тырысты.

Осы уақыт ішінде ол өзінің өмірлік ұшқынын сақтап қалуға тырысты,

Және «Кісі өлтіру!

Қанды кісі өлтіру!»

— деп айғайлады Темірқазықтағы адам.

Дауысты естіген сыпырушы шоуды көруге  келді;

Ол бушменді ішке кіргізбек болды, бірақ барудан бас тартты.

Ақырында шаштараз сөйлеп: «Бәрі қызық болды

"Бұл жай ғана зиянсыз әзіл, артық жасалған болмашы нәрсе".

'Қалжын!'

ол: "Джорджтың атымен, бұл жақсы;

 тірі лаққа  түрі;

Мен кісі өлтіруді темірбұлақда өлтіргім келеді.

Ал енді қырқу еденін айналдырып жатқанда, тізімдегі қырқушылар аңқиды,

Ол оқиғаны қайта-қайта айтып, қашып кеткенімен мақтанады.

"Олар сөмке ұстайтын шаштараздар, Джордж бойынша, мен жеткілікті болдым,

Біреуі менің тамағымды кесіп тастамақ болды, бірақ Жаратқанға шүкір бұл өте қиын'.

Ол сенді ме, жоқ па, айта кететін бір нәрсе бар,

Бұл ағып жатқан сақалдар темірбөлге дейін көтерілуде.