Clara Waters - Slim Dusty

I was drivin' out through Mitchell

Heard a lonesome railroad whistle

So I stopped beside the highway for a spell

And in this pleasant place

Was a notice well displayed

With a story I am now about to tell

The notice was a roll of those who’d paid the toll

While working on the railroad to the west

Wives and workers perished

With the children that they cherished

And in lonely graves were gently laid to rest

Then I found my vision misted

As among the many listed

The name of Clara Waters caught my eye

I imagined my own daughter

In the place of Clara waters

While the busy highway traffic hurtled by

How short her life had been

She was only seventeen

Yet her story may be very simply told

A doctor might have saved her

From the fever after labour

Her baby died when he was four days old

Then the scene before me shifted

As back in time I drifted

As back in time a hundred years I went

And through my muddled dreaming

A morning sun came beaming

On a battered billy steaming by a tent

For here was pretty Clara

With her husband there to share a

Simple meal before their daily task

I am anxious now to meet her

So I hurry on to greet her

With the questions that I feel I have to ask

And when the day is breaking

Is there happiness in waking

Have you had your share of laughter joy and cheer

You were very young to marry

And the baby that you carry

Does it make you wish your mother could be near

In the coolness of the morning

In the piccaninnie dawning

Does your husband tell you often of his love

While the magpies merry singing

In the higher branches ringing

Is bringing morning greetings from above

Does the gentle evening breeze

Wave the smoke up through the trees

Do you see the shafts of sunlight drifting down

Or has drudgery and duty

Made you blind to every beauty

While the camp is turning dusty bare and brown

(spoken)

With a bed of planks and sacking

And with every comfort lacking

Growing heavy as your time is drawing near

In your shabby tent so dreary

Are you very often weary

And do you sometimes shed a silent lonely tear

(sung)

And when her son was born

On a hot December morn

And the deadly fever started on its quest

Was there time for her to hold him

And in her love enfold him

Was there time to give him comfort at her breast

Of course there’s no replying

To my questions and my prying

And suddenly I know it’s time to go

But I reckon I’ll remember

What happened that December

In the summertime a hundred years ago

And then a road train passes

There’s a ripple through the grasses

As if to wave a fleeting sad goodbye

To Clara and her son

Their lives so briefly run

And the busy highway traffic rushes by

Мен Митчелл арқылы шығып бара жатыр едім

Жалғыз теміржол ысқырығын естідім

Мен                                                                                                                                                                                                                                                    сиклиник                |

Және осы тамаша жерде

Хабарлама жақсы көрсетілді

Мен әңгімемен қазір айтайын деп жатырмын

Хабарлама жол ақысын төлегендердің тізімі болды

Теміржолда батысқа қарай жұмыс істеген кезде

Әйелдер мен жұмысшылар қаза тапты

Өздері жақсы көретін балаларымен

Ал жалғыз бейіттерге  ақырын қоян     қойылды

Содан кейін мен аянымды таптым

Тізімдегі көптің қатарында

Клара суларының аты менің көзімді ұстады

Мен өз қызымды  елестеттім

Клара суларының орнында

Қарбалас тас жол қозғалысы қиындаған кезде

Оның өмірі қандай қысқа болды

Ол небәрі он жетіде еді

Дегенмен оның оқиғасы өте қарапайым айтылуы мүмкін

Оны дәрігер құтқарған болуы мүмкін

Босанғаннан кейінгі қызбадан

Оның сәбиі төрт күндік кезінде қайтыс болды

Содан кейін менің алдымдағы көрініс өзгерді

Өткен        дүріп   дүрдім

Бұрынғыдай жүз жыл жүрдім

Менің шамадан тыс арманым арқылы

Жарқырап таңғы күн шықты

Шатырдың жанында буы бұрқыраған төбеде

Өйткені мұнда әдемі Клара болатын

Күйеуімен  бөлісу үшін

Күнделікті тапсырма алдында қарапайым тамақ

Мен қазір                                                                                                            �                       қазір                              так D bir​​​​​​​​​​​​​​​​​​ kuru kuru kuruk quru bağ kur                    жи

Сондықтан мен оны қарсы алуға асығамын

Мен өзім сұраған сұрақтармен сұраймын

Күн батқанда

Оянуда бақыт бар ма

Күлкі мен шаттыққа бөлендіңіз бе?

Сіз үйленуге өте жас едіңіз

Ал сен көтеріп жүрген сәби

Бұл сізді анаңыздың қасында болғанын қалайды ма?

Таңның салқын салқынында

Таң атқанда

Күйеуіңіз сізге махаббаты туралы жиі айта ма?

Сағандар көңілді ән айтып жатқанда

Жоғарғы бұтақтарда шырылдауда

Таңғы сәлемді жоғарыдан алып келеді

Кешкі жұмсақ жел соғады

Түтінді ағаштар арқылы толқыңыз

Күн сәулелерінің   төмен қарай жылжып бара жатқанын                                                             |

Немесе ауыртпалық пен міндеті бар

Сізді әр сұлулыққа соқыр етті

Лагерь шаң-жалаңаштанып, қоңыр түске боялып жатқанда

(сөйлеу)

Тақта мен қап төсегімен

Және кез келген жайлылықтың жетіспеушілігімен

Уақытыңыз жақын жақындаған сайын ауырлай түсуде

Сіздің тозған шатырыңызда мұңды

Сіз жиі шаршайсыз ба

Сіз кейде үнсіз жалғыз көз жасыңызды   төйсіз бе?

(ән)

Ал ұлы дүниеге келгенде

Желтоқсанның ыстық таңында

Ал өлімге әкелетін безгегі өз ізденісінде басталды

Оның оны ұстап алатын уақыты болды ма?

Оны оның махаббатына бөлейді

Оны кеудесінде жұбатуға уақыт болды ма?

Әрине, жауап жоқ

Менің сұрақтарыма       

Кенеттен мен кететін кез келді

Бірақ мен есімде

Сол желтоқсанда не болды

Жүз жыл бұрын жазда

Сосын поезд өтеді

Шөптер арасында толқындар бар

Өтпелі мұңды қоштасатындай

Клара мен оның ұлына

Олардың өмірі өте қысқа

Ал қарбалас тас жолдың көліктері өтіп жатыр