Rheingold - Siegfried

So spät in der Nacht —

Wer hält hier noch Wacht?

Den Schatz trägt er fort

An düsteren Ort…

Von Zwergen verflucht

Von Menschen gesucht

Von Drachen bewacht

Für niemand gedacht

Funkelnde Wogen verbergen die Pracht

Und Felsen versehen die Wacht

An den tiefgrünen Wassern des mächtigen Rhein:

Dem Hort von Nebelheim

Und in den Sternen zeigt sich dem fragenden Blick

Der Nibelungen Geschick

Siegfrieds Blut ruft durch die Nacht:

Der Hagen hat ihn umgebracht!

Siegfrieds Blut ruft durch die Nacht:

Der Hagen hat ihn umgebracht!

Ihre tiefgrünen Augen verschweigen die Pein

Versunken im Feuerschein

Besiegelt in Kriemhilds wütendem Blick:

Der Nibelungen Geschick

Siegfrieds Blut ruft durch die Nacht:

Der Hagen hat ihn umgebracht!

Siegfrieds Blut ruft durch die Nacht:

Der Hagen hat ihn umgebracht!

Der Drache lebt fort in der lodernden Glut

Eines Herzens voll Trauer und Wut

In der Flut einer einzigen Träne erstickt:

Der Nibelungen Geschick

Сонымен түнде кеш -

Мұнда кім әлі күзетіп отыр?

Ол қазынаны алып кетеді

Қараңғы жерде...

Гномдардың қарғысы

Адамдар қалаған

Айдаһарлар қорғайды

Ешкімге арналмаған

Жарқыраған толқындар сұлулықты жасырады

Ал тастар күзетеді

Құдіретті Рейннің терең жасыл суларында:

Мистхаймның қоймасы

Ал жұлдыздарда сұраулы көзқарас ашылады

Нибелунгтардың шеберлігі

Зигфридтің қаны түні бойы шақырады:

Хаген оны өлтірді!

Зигфридтің қаны түні бойы шақырады:

Хаген оны өлтірді!

Оның қою жасыл көздері ауырсынуды жасырады

От жарығында жоғалып кетті

Криемхильдтің ашулы түрімен мөрленген:

Нибелунгтардың шеберлігі

Зигфридтің қаны түні бойы шақырады:

Хаген оны өлтірді!

Зигфридтің қаны түні бойы шақырады:

Хаген оны өлтірді!

Айдаһар жанып тұрған шоқтарда өмір сүреді

Қайғы мен ашуға толы жүрек

Бір жастың тасқынына батып:

Нибелунгтардың шеберлігі