Fafnir - Siegfried

Durch Gier und Blut an Stein gehunden, dem Schatz als treue Wacht!

Edelstein und Stahl schlgt Funken, wenn sein Herz erwacht.

Der Schlatz der Nibelungen — immer auf der Wacht!

Nebel weichen Christenkerzen!

Einsam schlagen unsere Drachenherzen!

Wer nur meinen Namen spricht, dem lsche ich das Lebenslicht!

Feuerwind aus seinen Nstern, ein Gru der alten Welt!

Seine Augen funkeln lstern, wenn der Vorhang fllt.

In Eurem Haus der Lgen

Hab ich den Gttern ein Opter gebracht.

Und ich falte meine Flgel,

Whrend mein Atem ein Feuer entfacht.

Und ich sehe Eure Kirche brennen

Und Euer Kreuz verbrennt zu Staub… Zu Staub… Zu Staub!

Fafnir ist erwacht!

Das Mondlicht lischt I’m Glanz der Sonne einer neuen Zeit.

Entzaubert und zerrissen ist das Kleid der Dunkelheit.

Durch das Lrmen der Christen ist Fafnir erwacht,

Und der Klang ihrer Glocken hat ihn wtend gemacht!

Ашкөздік пен қанды таспен атқылаған, Адал күзетші ретінде қазына!

Жүрегі оянғанда асыл тастар мен болат ұшқын шашады.

Schlatz der Nibelungen - әрқашан сақтықта!

Тұман христиандық шамдарға жол береді!

Біздің айдаһардың жүрегі жалғыздық деп соғады!

Менің атымды ғана айтатын адамға өмір нұрын сөндіремін!

Танаудан от жел, Қарт дүниеден сәлем!

Шымылдық құлаған кезде оның көздері жалт-жұлт етеді.

Сіздің өтірік үйіңізде

Мен құдайларға оптер әкелдім.

Ал мен қанаттарымды бүктеймін

Менің тынысым от жағып жатқанда.

Мен сенің шіркеуің өртеніп жатқанын көремін

Ал сенің айқыш шаңға... шаңға... шаңға айналады!

Фафнир оянды!

Ай нұры жаңа заман күнінің сәнінде сөнеді.

Көңілсіз және жыртылған - бұл қараңғылықтың көйлегі.

Христиандардың шуынан Фафнир оянды,

Ал олардың қоңырау үні оның ашуын келтірді!