Rauhnacht - Siegfried

So kalt — mein Rufen verhallt,

Wo ist das Licht?

Der Wald, in Nebelgestalt,

Wo ist das Licht?

(fhrt mich zum Licht…)

In dunkler Rauhnacht trstet mich

Funkelnd kalt das Sternenlicht.

Ich bin nie allein… (niemals allein)…

Euer Kerzen Schein

Leuchtet armen Seelen heim.

Ihr seid nie allein!

Flsternd verflucht, zum Henker gesandt,

Zum Klang Eurer Glocken zu Asche verbrannt.

Vom Leben getrennt, vom Tode verbannt,

Denn niemand hat ihr ein Grab benannt.

In dunkler Rauhnacht trstet mich

Funkelnd kalt das Sternenlicht.

Ich bin nie allein… (niemals allein)…

Euer Kerzen Schein

Leuchtet armen Seelen heim.

Ihr seid nie allein!

In sternenklarer Nacht, in einsamer Wacht,

Am Fenster ganz sacht, hare wie ihr lacht,

Und tanz mit dem Schnee, ganz Winterfee,

Auf das mein ganzer Schmerz vergeh…

In dunkler Rauhnacht trstet mich

Funkelnd kalt das Sternenlicht.

Ich bin nie allein… (niemals allein)…

Euer Kerzen Schein

Leuchtet armen Seelen heim.

Ihr seid nie allein!

Соншалықты суық - менің қоңырауым өшеді,

жарық қайда

Орман, тұман түрінде,

жарық қайда

(мені жарыққа жетелейді...)

Қараңғы түнде мені жұбат

Жарқыраған суық жұлдыз сәулесі.

Мен ешқашан жалғыз емеспін... (ешқашан жалғыз емеспін)...

Сіздің шамыңыз

Кедей жандардың үйіне шамдар.

Сіз ешқашан жалғыз емессіз!

Сыбырлап қарғыс атқан, асуға жіберілген,

Қоңырауларыңыздың үніне күйіп күл болды.

Өмірден бөлек, өлімнен қуылған,

Өйткені оған бейіт деп ешкім атамаған.

Қараңғы түнде мені жұбат

Жарқыраған суық жұлдыз сәулесі.

Мен ешқашан жалғыз емеспін... (ешқашан жалғыз емеспін)...

Сіздің шамыңыз

Кедей жандардың үйіне шамдар.

Сіз ешқашан жалғыз емессіз!

Жұлдызды түнде, жалғыз сағатта,

Терезеде өте жұмсақ, қалай күлетініңізді тыңдаңыз,

Қармен билеңіз, бүкіл қысқы ертегі,

Менің барлық ауыртпалығым жойылсын ...

Қараңғы түнде мені жұбат

Жарқыраған суық жұлдыз сәулесі.

Мен ешқашан жалғыз емеспін... (ешқашан жалғыз емеспін)...

Сіздің шамыңыз

Кедей жандардың үйіне шамдар.

Сіз ешқашан жалғыз емессіз!