Уходи - Шмели

Ветром вечерним меня позовёт

Сладкая боль, каменистая пропасть…

Я ухожу от смертей и невзгод

И ты уходи, оставь свою робость

Уходим, узнаем, на не по пути

По разным тропинкам ведут нас тревоги

В моём подземелье уж нет любви,

А тебя наградят твои щедрые боги

Пламенем рая… Раз!

Холодом ада… Много!

Уходи, уходи…

Лёд не растает в твоей остывшей крови…

Если взглянуть на всё без примет,

На истины кол ты сердцем наткнёшься.

Меня среди вас в этом мире нет,

Ты тоже когда-нибудь, может, проснёшься…

Пламенем рая… Раз!

Холодом ада… Много!

Уходи, уходи…

Лёд не растает в твоей остывшей крови…

Я ухожу по небрежным следам,

По катакомбам историй блуждаем…

И лишь пожелание оставлю я вам —

Пусть станет для всех любовь неземная…

Пламенем рая… Раз!

Холодом ада… Много!

Уходи, уходи…

Лёд не растает в твоей остывшей крови…

Кешкі жел мені шақырады

Тәтті ауру, тасты тұңғиық...

Мен өлімнен де, қиыншылықтан да қашамын

Ал сен жүр, ұялшақтығыңды қалдыр

Кетеміз, білеміз, бұрыс жолмен

Мазасыздық бізді әртүрлі жолдармен жетелейді

Менің зынданымда махаббат жоқ,

Ал жомарт тәңірлерің сені марапаттайды

Жұмақтың жалыны... Бір!

Тозақтың суығы... Көп!

Кетіңіз, кетіңіз...

Мұз сіздің суық қаныңызда ерімейді...

Бәріне белгісіз қарасаң,

Шындыққа жүрегіңмен сүрінсең.

Мен бұл дүниеде араларыңда жоқпын,

Сен де бір күні оянарсың...

Жұмақтың жалыны... Бір!

Тозақтың суығы... Көп!

Кетіңіз, кетіңіз...

Мұз сіздің суық қаныңызда ерімейді...

Мен кетіп барамын бейқам ізімен,

Әңгімелер катакомбаларын аралау...

Ал мен саған бір ғана тілек қалдырамын -

Жерден тыс махаббат бәріне айналсын ...

Жұмақтың жалыны... Бір!

Тозақтың суығы... Көп!

Кетіңіз, кетіңіз...

Мұз сіздің суық қаныңызда ерімейді...