Волчица - Шмели

Обнажили плечи чёрные леса,

Обуздали ветер ягоды-глаза,

Отпускает вечер звёзды на покой,

А луна смеётся над землёй

II Потерялись мысли в высохшей траве

Обнимая небо, прислонись к земле

Звери с леса вышли, да собрались в круг

Возьми волчью лапу, он твой друг

Как волчица серая позовёт,

Что не спится, милая, луна встаёт,

Ты прогони в эту ночь,

Ты прогони страх прочь!

III

Да запляшут звезды, как ударит гром,

Время остановится, станет горе сном

Не бывает пепла на сердце без огня

Знай, природа — истина твоя!

Қара ормандар иығын ашты,

Жидек көздері желді тежеді,

Жұлдыздар кешін демалу үшін шығарады,

Ал ай жерге күледі

II Кеуіп қалған шөпте адасып қалған ойлар

Аспанды құшақтап, жерге сүйеніп

Жануарлар орманнан шығып, шеңберге жиналды

Қасқырдың табанын ал, ол сенің досың

Сұр қасқыр шақыратын сияқты,

Не ұйықтай алмайды, қымбаттым, ай көтеріледі,

Сіз бүгін түнде көлік жүргізесіз

Сіз қорқынышты кетіресіз!

III

Жұлдыздар билесін, найзағай қалай соғады,

Уақыт тоқтайды, қайғы арманға айналады

Отсыз жүректе күл болмайды

Табиғат сенің шындығың екенін біл!