Гильотина в цветах - Шмели

Жил палач, на совесть служил

В краски природы влюблён был он…

Ночью по лесу он долго бродил,

Ведь снился ему один только сон…

Гильотина… в цветах!

Сердцем романтик, душою поэт,

После новой казни цветок сажал он…

Они окружали со всех сторон

И вновь врывались в единственный сон…

Гильотина… в цветах!

Однажды палач не вернулся из снов

Смертельным стал аромат всех цветов

Гильотина… в цветах!

Жазалаушы өмір сүрді, адал қызмет етті

Ол табиғаттың түстеріне ғашық болды...

Түнде ол ұзақ уақыт бойы орманды аралады,

Оның бір ғана арманы болды...

Гильотина... гүлдерде!

Жүрегі романтик, жүрегі ақын,

Жаңа өлімнен кейін ол гүл отырғызды ...

Олар жан-жақтан қоршалған

Тағы да бір арманға кірдім...

Гильотина... гүлдерде!

Бірде жазалаушы армандарынан оралмады

Барлық гүлдердің иісі өлімге айналды

Гильотина... гүлдерде!