Берёзка - Сергей Любавин

Березка белая, девчонка смелая,

Как песня русская, проста,

Без горя и забот, в лесу среди болот,

Цвела такая красота.

Порой приветною, на лики светлые,

Креститься тянется рука,

И ночь колышется, да будто слышится,

Лихая песня ямщика.

И ночь колышется, а ей все слышится,

Лихая песня ямщика.

Шальной, отчаянно, красивый парень ждет,

Глядит в счастливые глаза,

Встречай красавица, того, кто нравится,

Иди скорей под образа.

Скликаясь воронье, ой лихо ты мое,

По стежкам горюшко зовет,

А счастье глупое, целует губы ей,

И спать ночами не дает.

А счастье глупое, целует губы ей,

И спать ночами не дает.

В лесу такая стынь, в ночи звезда — полынь,

Наворожила знать беда,

Когда порой ночной, друг ненаглядный твой,

Ушел и кинул навсегда.

С утеса дикого, где кружат вороны,

Где умерла ее мечта,

Как птица гордая, да в бездну черную,

Ушла такая красота.

Как птица гордая, дай руки стороны,

Ушла такая красота.

Ақ қайың, қайсар қыз,

Орыс әні сияқты, қарапайым

Қайғы мен уайымсыз, орманда батпақтар арасында,

Мұндай сұлулық гүлденді.

Кейде қарсы алу, жарқын жүздерде,

Шомылдыру рәсімінен өту үшін қол созылады,

Түн естігендей тербеледі,

Жаттықтырушының жарқыраған әні.

Түн тербеледі, ол бәрін естиді,

Жаттықтырушының жарқыраған әні.

Ақылсыз, шарасыз, әдемі жігіт күтіп тұр,

Бақытты көздерге қарау

Өзіңе ұнайтын сұлуды кездестір,

Суреттің астына жылдам өтіңіз.

Қарғаларды шақыру, сен менікісің,

Горюшко тігіспен шақырады,

Ал ақымақ бақыт оның ернінен сүйеді,

Ал түнде ұйықтауға мүмкіндік бермейді.

Ал ақымақ бақыт оның ернінен сүйеді,

Ал түнде ұйықтауға мүмкіндік бермейді.

Орманда суық, түнде жұлдыз жусан,

Мен қиыншылықты білу үшін сиқырладым

Кейде түнде сүйікті досың,

Мәңгілікке кетті және кетті.

Қарғалар айналатын жабайы жардан,

Оның арманы өлген жерде

Тәкаппар құстай, иә қара тұңғиыққа,

Сұлулық кетті.

Тәкаппар құстай қолдарыңды бер

Сұлулық кетті.