Saphira - Schandmaul

Geheimnisvolle Wälder, geheimnisvolle Höhen,

geheimnisvolle Schatten sich um Heimlichkeit bemühen.

Sie suchen nach dem einen einzigartig blauen Stein,

doch zieht das Schicksal einen jungen Knaben mit hinein.

Ein kleines Dorf um Felder, fern ab vom Weltgeschehen,

der Jüngling wild entschlossen in dem Wald auf Jagt zu gehen,

doch weder Hirsch noch Hase noch ein Wildschwein kreuzt den Pfad,

wenn Blitz und Donner sich ein Endelstein ihm offenbart.

Saphira… ich bin dabei mein Herz für immer zu verlier´n

Saphira… kein noch so böser Zauber, keine dunkle Nacht der Welt wird sie

regieren…

Saphira… dann musst du reiten auf dem Dach der Welt in Ewigkeit verglühen

Saphira… komm lass uns kämpfen, lass uns lieben oder gemeinsam unter gehen.

Die Greise aus dem Dorfe, sprachen noch von goldenen Zeiten,

als Männer reinen Herzens auf den edelsten Geschöpfen reiten.

Elfen Mensch und Zwergenvolk, noch brüderlich vereint.

Der Drachenreiter, Frieden herrscht der Frühling in den Herzen keimt.

Doch kam´s wie´s kommen musste, Neid und Machtgier setzt die Saat,

auf hoher Macht der Herrschaft folgen Frevel und Verrat.

Ein Krieg bricht über´s Land herein, rafft ganze Völker hin,

und nicht zuletzt das Drachenvolk, und dieser Welt den Sinn.

Saphira… ich bin dabei mein Herz für immer zu verlier´n

Saphira… kein noch so böser Zauber, keine dunkle Nacht der Welt wird sie

regieren.

Saphira… dann musst du reiten auf dem Dach der Welt in Ewigkeit verglühen

Saphira… komm lass uns kämpfen, lass uns lieben oder gemeinsam unter gehen.

Aus Steinen schlüpft ein Drache, und die letzte Ihrer Art,

die noch nicht den Höhepunkt des Leben überschritten hat.

So reiten sie gemeinsam, fliegen mit dem Wind,

damit die Freiheit und der Frieden nicht nur Träume sind.

(Dank an Robin für den Text)

Жұмбақ ормандар, тылсым биіктер,

жұмбақ көлеңкелер құпиялылыққа ұмтылады.

Олар сол бір ерекше көк тасты іздейді

бірақ тағдыр оған жас баланы тартады.

Дүниедегі оқиғалардан алыс, егістіктердің айналасындағы шағын ауыл,

жас жігіт орманға аң аулауға қатты бел байлады,

бірақ бұғы да, қоян да, қабан да жолды кесіп өтпейді,

найзағай мен күн күркіреуі оған соңғы әшекей ашқанда.

Сафира... Жүрегімді мәңгілікке жоғалтамын

Сафира... ол дүниеде зұлым сиқыр, қараңғы түн болмайды

басқару…

Сафира... онда сен дүниенің төбесінде мәңгілік күйіп кетесің

Сафира... кел, төбелесейік, сүйейік немесе бірге өлейік.

Ауылдың қарттары әлі күнге дейін алтын уақытты айтып,

таза жүректі адамдар жаратылыстардың ең асылына мінгендей.

Эльфтер адам мен гномдар, әлі де бауырлас.

Айдаһар шабандоз, тыныштық орнайды, жүректерде көктем шығады.

Бірақ бұл қажет болғандай келді, қызғаныш пен билікке деген құштарлық тұқым себеді,

биліктің жоғары күшінде қаскүнемдік пен сатқындыққа ереді.

Бүкіл елде соғыс басталып, бүкіл халықтарды жойып жіберді,

және соңғы, бірақ кем дегенде, Айдаһар фолк, және бұл дүниенің мәні.

Сафира... Жүрегімді мәңгілікке жоғалтамын

Сафира... ол дүниеде зұлым сиқыр, қараңғы түн болмайды

басқару.

Сафира... онда сен дүниенің төбесінде мәңгілік күйіп кетесің

Сафира... кел, төбелесейік, сүйейік немесе бірге өлейік.

Айдаһар тастардан шығады, және оның ең соңғы түрі,

өмірдің шыңына әлі батпаған.

Сондықтан олар бірге мінеді, желмен ұшады,

еркіндік пен бейбітшілік тек арман емес.

(Мәтін үшін Робинге рахмет)