Wann sind wir daheim - Samsas Traum

Auf dem Meer, dem stummen Spiegel

Gleiten wir langsam bergab

Ich weiß ganz genau, was mir die Kraft

Zum Fäuste ballen gab:

Deine Liebe ist mein Wille

Durch den alles steht und fällt

Um uns glätten sich de Wogen

Doch im herzen brennt die Welt

Heute tausche ich mein Leben

Geben aller Träume Wiederkehr

Und schiebe mit zerrissnen Händen

Unser Schicksal hin und her:

Sobald wir auf der Insel sind

Wird uns der Himmel küssen

Weil ich nicht einmal mehr Wasser will

Wirst Du es trinken müssen

Wieder siehst Du mich aus Augen

Blau wie Murmeln fragend an

Und flüsterst: Wann?

Wann sind wir daheim?

Ich deute auf den Nebel

Der das Boot

Mit traurigen Gespenstern

Gänzlich zu bedecken droht

Die Lider werden mir zwischen

Den Ruder bald zur Last

Ich hauche: Fast, fast…

Fast sind wir…

Durch den größten aller Spiegel

Schneidet Deine kleine Hand

Wie das Messer durch den Körper

Der mich mit der Zeit verband

Wie das Schwert meiner Gedanken

Das im Nacken, stets bereit

Mich von jedes Menschen Näh

Jeder Freundschaft leis' entzweit

Heute leg' ich in die Waage

Was ich noch entbehren soll

Durch knapp dreißig Jahre Zukunft

Ist die Schale endlich voll

Heute tausche ich mein Leben

Gegen Deine Wiederkehr

Heute jag' ich meinem Schicksal

Unbeirrbar hinterher:

Kurz vor dem Gipfel wirst Du

Den Wind in den Wipfeln hören

Ich werde nicht mehr sprechen

Kein Wort soll die Schönheit stören

Wenn die Linie meiner Lippen

Sich Dir nicht mehr öffnen kann

Flehst Du:

Sag', wann?

Wann sind wir daheim?

Du drehst den Kopf

Und gräbst Dich in mich ein

Schläfst felsenfest an meinem Herz

Das schwer ist wie ein Stein

Gedanken sind zum Denken da

Sie machen keine Rast

Ich fühle: Fast, fast…

Fast sind wir…

Ich sehne den Morgen des Mitleids herbei

Ist eine gefangen, ist keine je frei

Die Hand von den Sternen

Zurück in den Staub:

Will ein Mensch nicht hören

Ist jeder Mensch taub

Sobald wir auf der Spitze sind

Muss ich mich niederlegen

Im Gras werde ich ruhen und mich

Nicht vom Fleck bewegen

Du wirst darüber rätseln, ob je

Leben durch mich rann

Und schreien: Wann?

Wann sind wir daheim?

Kaum hast Du diesen Satz

Heraus geschrien

Bemerkst Du, dass die Wolken

Langsam über den Berg zieh’n

Der Tod kennt selbst beim Streben

Nach Vollendung keine Hast

Ich seufze: Fast, fast…

Fast sind wir…

Wenn unser Ziel erreicht ist

Werd' ich nicht mehr atmen wollen

Um der Liebe in uns beiden Aufrichtig Tribut zu zollen.,

Du erkennst, dass all das nie ein Traum

Sondern die Wahrheit war

Und Du rufst: Ja!

Ja, jetzt sind wir daheim

Erst wenn der Frieden

Nicht mehr fällt

Ist die Sekunde da

In der mein Leben etwas zählt

Alles, was ich geben konnte

Das hab' ich gegeben

Dreh' Dich niemals nach mir um

Denn Du wirst leben, weiter leben

Ewig leben

Теңізде, үнсіз айна

Төмен қарай ақырын сырғыймыз

Маған не күш беретінін нақты білемін

Жұдырық түйістіру үшін:

сенің махаббатың менің еркім

Ол арқылы бәрі тұрады және құлайды

Айналамыздағы толқындар тегістеледі

Бірақ жүректе дүние жанады

Бүгін мен өмірімді саудалаймын

Барлық армандарды қайтару

Және жыртылған қолдармен итеріңіз

Біздің тағдырымыз алға-артқа:

Біз аралға келе салысымен

Аспан бізді сүйеді

Өйткені мен енді суды да қаламаймын

Оны ішу керек пе?

Тағы да сен мені көзбен көресің

Мәрмәр сияқты көк

Және сыбырлап: Қашан?

біз қашан үйде боламыз

Мен тұманды көрсетемін

Қайық

Қайғылы елестермен

толығымен жабылу қаупі бар

Қабақтар менің арамызда

Ескек тез арада ауыртпалыққа түседі

Мен дем аламын: дерлік, дерлік...

Біз дерлік...

Айналардың ішіндегі ең үлкені арқылы

Кішкентай қолыңды кеседі

Дене арқылы өтетін пышақ сияқты

бұл мені уақытпен байланыстырды

Ойларымның қылышындай

Бұл мойын, әрқашан дайын

Әр адамнан маған жақын

Әрбір достық тыныш бөлінеді

Бүгін мен таразыны өлшеп жатырмын

Онсыз тағы не істеуім керек?

Отыз жылға жуық болашақ арқылы

Тостаған ақыры толады ма?

Бүгін мен өмірімді саудалаймын

қайтаруға қарсы

Бүгін мен тағдырымды қуып келемін

Содан кейін шыдамсыз:

Саммитке аз уақыт қалғанда сіз боласыз

Ағаш шыңдарындағы желді тыңдаңыз

Мен енді сөйлемеймін

Бір сөз сұлулықты бұзбауы керек

Ерінімнің сызығы болғанда

Сізге енді ашыла алмаймын

Өтінемін бе:

Айтыңызшы, қашан?

біз қашан үйде боламыз

Басыңды бұрасың

Және мені қазып ал

Сіз менің жүрегімде тыныш ұйықтайсыз

Бұл тас сияқты ауыр

Ойлар ойлауға арналған

Олар демалмайды

Мен сезінемін: дерлік, дерлік...

Біз дерлік...

Мен аяушылық таңын аңсаймын

Біреуі ұсталса, ешқайсысы ешқашан бос емес

Жұлдыздардан келген қол

Шаңның ішінде:

Ешкім естігісі келмейді

Әрбір адам саңырау ма

Бірде біз шыңға шықтық

Мен жатуым керек пе

Шөпте мен демаламын және мен

Бас тартпаңыз

Бірде-бір рет ойланатын боласыз

Өмір менің ішімнен өтті

Және айқайлайды: Қашан?

біз қашан үйде боламыз

Сізде бұл сөйлем әрең

деп айғайлады

Байқадың ба бұлт

Таудың үстінен баяу тартыңыз

Өлім талпынуда өзін біледі

Аяқтағаннан кейін асықпаңыз

Мен күрсінемін: дерлік, дерлік...

Біз дерлік...

Мақсатымызға жеткенде

Мен енді дем алғым келмейді

Екеуіміздегі махаббатқа шын жүректен құрмет көрсету.,

Мұның бәрі ешқашан арман емес екенін түсінесің

Бірақ шындық болды

Ал сіз қоңырау шаласыз: Иә!

Иә, біз қазір үйдеміз

Тек тыныштық орнаған кезде

енді құламайды

Екіншісі сонда

Менің өмірім маңызды

Мен бере алатын барлық нәрсе

Мен соны бердім

Маған ешқашан қарама

Өйткені сен өмір сүресің, өмір сүресің

Мәңгі өмір сүр