Sterbende Liebe - Der Niedergang - Samsas Traum

Lilith:

Dunkelheit!

Und kein Lichtstrahl mich ersticht!

Samuel:

Es ist kalt, und es schmerzt

Und ich habe Angst um Dich!

Lilith:

Ich verlaß' Dich nicht

Komm', halt mich fest, ich brauche Dich!

Samuel:

Unheilbar…

Lilith:

Voll Kraftlosigkeit…

Samuel:

Zwei Hände…

Beide:

Eine Einheit!

Lilith:

Ein Flackern, das in mir stirbt…

Samuel:

Und ein Auge, das mich nicht mehr sieht?

Lilith:

Die Sonne meines Herzen strahlt

Ihr Schein wird meine Liebe zu Dir tragen!

Samuel:

Doch ich bin allein!

Ein Leben ohne Dich

Wie soll es sein?

Lilith:

Am Anfang stand der Frühling

Und der Schnee, er schmolz entsetzt!

Wie ein Baum in seiner Jugend

Stolz der Morgenröte trotzt:

In den Himmel hast Du mich gehoben

Weit über die Sterne…

Samuel:

Laß' uns nochmal die Träume leben

Ist die Vergangenheit uns ferne?

In der Blütezeit des Lebens

Machte uns der Sommer satt

Selbst als die Welt um mich verbrannte

Habe ich nie ans Grab gedacht!

Muß denn Leben immer leiden?

Ich kann die Qualen nicht verstehen!

Lilith:

Oh Gott!

Vergib mir meine Liebe

Doch ich will nicht von ihm gehen!

Die Blätter fielen von den Bäumen

Denn der Herbst färbte sie rot!

Meine Wangen wurden sterblicher

Geschwängert durch den Tod:

Gefangen in dem Sog

Aus unbarmherziger Vergänglichkeit…

Samuel:

Vergaß ich nie Dein Antlitz

Denn es ist wärmend Endlosigkeit!

So, wie Eva in den Apfel biß

Genossen wir die Frucht:

Lilith:

Belebender Geschmack

Und bittersüßlicher Geruch!

Samuel:

Doch der Apfel ward aus Krähen Hand…

Lilith:

…der Wurm darin die Pest!

Samuel:

Und Gott wollte unser Leben:

Das Paradies gefror zu Eis!

Ewigkeit

Ist der Sturm der Dich bedeckt!

Lilith:

Und es vergeh’n Jahrtausende

Bis man mich darin entdeckt!

Samuel:

In Schutt uns Asche Deiner Krankheit

Werd' ich mit Dir sterben…

Lilith:

Niemals!

Das Feuer brennt die Tränen tot

Und in Liebe ist kein Platz für das…

Samuel:

Verderben!

Lilith:

Und auch ohne mich wirst Du leben…

Samuel:

Und mit ganzer Kraft nach Vergeltung streben!

Und in jedem Schatten werde nach dem Tod ich suchen!

Lilith:

Und mich dann nach deinem Leben wiederseh’n!

Samuel:

Niemals, jetzt hast Du mich gerufen!

Nein!

Wenn dies das Leben ist, dann will ich nicht mehr sein!

Gram!

Von deinen Küssen wird das Herz mir warm!

Samuel zu Gott:

Niemals mehr wird der Morgentaukristall

Mein Herz beglücken!

Oder Wasser aus dem Lebensquell

Meinen trocknen Mund erquicken!

Selbst das Himmelbett aus Sternen

In die Tiefe es versank:

Geschwärzt sind meine Tage

Und mein Denken ist Gestank!

So spricht Gott zu Samuel:

(aus dem Buche Hiob zusammengestückelt)

Wer ist’s, der den Ratschluß verdunkelt mit Worten ohne

Verstand?

Gürte Deine Lenden wie ein Mann!

Ich will Dich

Fragen, lehre mich!

Wo warst Du, als ich die Welt gründete?

Sag’s mir!

Weißt Du, wer ihr das Maß gesetzt hat, oder wer

Über sie die Richtschnur gezogen hat?

Worauf sind ihre

Pfeiler eingesenkt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt, als mich

Die Morgensterne miteinander lobten und jauchzten alle

Gottessöhne?

Wer hat das Meer mit Toren verschlossen, als

Es herausbrach wie aus dem Mutterschoß, als ich’s mit Wolken

Kleidete, als ich ihm seine Grenzen bestimmte mit meinem

Damm und setzte ihm Riegel und Tore und sprach: «Bis hierher

Sollst du kommen und nicht weiter;

hier sollen sich legen Deine

Stolzen Wellen!»?

Hast Du zu Deiner Zeit dem Morgen

Geboten und der Morgenröte ihren Ort gezeigt, damit sie die

Ecken der Erde faßte und die Gottlosen herausgeschüttelt

Würden?

Haben sich Dir des Todes Tore aufgetan, oder hast

Du gesehen die Tore der Finsternis?

Welches ist der Weg

Dahin, wo das Licht wohnt, und welches ist die Stätte der

Finsternis?

Kannst die Bande des Siebengestirns

Zusammenbinden oder den Gürtel des Orion auflösen?

Wer

Gibt die Weisheit in das Verborgene?

Wer gibt verständige

Gedanken?

Wer ist so weise, daß er die Wolken zählen könnte?

Wer mit dem Allmächtigen rechtet, kann der ihm etwas

Vorschreiben?

Wer Gott zurechtweist, der antworte!

Willst Du

Mein Urteil zunichte machen und mich schuldig sprechen, daß

Du Recht behältst?

Antworte, Samuel!

Лилит:

Қараңғылық!

Ешбір жарық сәулесі мені пышақтай алмайды!

Самуэль:

Суық, ауырады

Ал мен сен үшін қорқамын!

Лилит:

Мен сені тастамаймын

Кел мені қатты ұста, сен маған керексің!

Самуэль:

Емделмейтін…

Лилит:

Күшсіздікке толы...

Самуэль:

Екі қол…

Екеуі де:

Бірлік!

Лилит:

Ішімдегі жыпылықтайды...

Самуэль:

Ал енді мені көрмейтін көз?

Лилит:

Жүрегімнің күні жарқырайды

Сіздің жарқырауыңыз менің махаббатымды сізге апарады!

Самуэль:

Бірақ мен жалғызбын!

Сенсіз өмір

Ол қалай болуы керек?

Лилит:

Басында көктем болатын

Ал қар, сұмдықпен еріп кетті!

Жас кезіндегі ағаш сияқты

Тәкаппарлық таңға қарсы:

Сен мені аспанға көтердің

Жұлдыздардан әлдеқайда жоғары ...

Самуэль:

Армандармен қайта өмір сүрейік

Өткен бізден алыс па?

Өмірдің қызған шағында

Бізді жаздан шаршатты

Тіпті айналамдағы дүние өртеніп кеткенде

Мен қабір туралы ешқашан ойламаппын!

Өмір әрқашан азап шегуі керек пе?

Мен азапты түсіне алмаймын!

Лилит:

О, Құдай!

кешір мені махаббатымды

Бірақ мен оны тастағым келмейді!

Жапырақтары ағаштардан құлады

Өйткені күз оларды қызылға айналдырды!

Менің жақтарым өлі болды

Өліммен сіңген:

Сорғышта ұсталды

Мейірімсіз мәңгіліктен...

Самуэль:

Мен сенің жүзіңді ешқашан ұмытпадым

Өйткені ол шексіздікті жылытады!

Еваның алманы тістеп алғаны сияқты

Жемістерден ләззат алайық:

Лилит:

Сергітетін дәм

Және ащы тәтті иіс!

Самуэль:

Бірақ алма қарғаның қолынан шықты...

Лилит:

...обаның ішіндегі құрт!

Самуэль:

Құдай біздің өмірімізді қалайды:

Жұмақ мұзға айналды!

мәңгілік

Сізді жауып тұрған дауыл ма!

Лилит:

Ал мыңжылдықтар өтеді

Олар мені оның ішінде тапқанша!

Самуэль:

Ауруыңыздың үйінділері мен күлінде

Мен сенімен өлемін бе...

Лилит:

Ешқашан!

От көз жасын өлі күйдіреді

Ал махаббатта оған орын жоқ...

Самуэль:

құрып кету!

Лилит:

Менсіз де өмір сүресің...

Самуэль:

Және бар күшіңізбен кек іздеңіз!

Әр көлеңкеде мен өлімді іздеймін!

Лилит:

Сосын өміріңнен кейін мені қайта көр!

Самуэль:

Ешқашан, енді сен маған қоңырау шалдың!

Жоқ!

Бұл өмір болса, мен енді болғым келмейді!

қайғы!

Сенің сүйістерің менің жүрегімді жылытады!

Самуил Құдайға:

Таңертеңгілік шық кристалы енді ешқашан болмайды

жүрегімді қуант!

Немесе тіршілік көзінен алынған су

менің құрғақ аузымды сергітіңіз!

Тіпті жұлдыздардың төрт бағаналы төсегі

Ол тереңдікке батып кетті:

Күндерім қараңғы болды

Ал менің ойым сасық!

Құдай Самуилге былай дейді:

(Әйүп кітабынан жинақталған)

Ақылсыз сөзбен ақылды бүркеген кім

Түсінікті ме?

Еркек боп беліңді байла!

Мен сені тілеймін

сұрақтар, маған үйретіңіз!

Мен дүниенің негізін салғанда сен қайда болдың?

Маған айт!

Оның стандарттарын кім немесе кім белгілейтінін білесіз бе?

Олардың үстінен сызық сызды ма?

Сіздікі неде

Бағаналар батып кетті, немесе меннен басқа ірге тасын қалағандар

Таң жұлдыздары бәрі бірге мақтап, қуанып жатты

құдайдың ұлдары?

Кім қашан теңізді қақпасымен жауып тастады

Бұлттармен сөйлескенде құрсақта жатқандай жарқ етті

Мен оның шекарасын менімен анықтағандай киінген

бөгет жасап, оған торлар мен қақпалар орнатып: «Осы жерге дейін

Келесің бе, әрі қарай емес;

сенікі осында жатуы керек

Мақтаныш толқындар!»?

Таңертең сіздің уақытыңыз бар ма

Ол өлуі мүмкін екенін айтып, таңға өз орнын көрсетті

жердің түкпір-түкпірінен ұстап, зұлымдарды сілкіп тастады

болар еді?

Сізге өлімнің қақпасы ашылды ма, әлде сізге болсын

Сіз қараңғылық қақпасын көрдіңіз бе?

Қай жол

Жарық қай жерде және қай жерде

Қараңғылық?

Жеті жұлдыз бандасы

Орионның белбеуін байлау немесе шешу?

ДДСҰ

Даналық жасырынға бере ме?

Кім түсінік береді

Ойлар?

Бұлттарды санайтын дана кім бар?

Алла Тағаламен таласатын адам оған бір нәрсе істей алады

Тағайындау?

Кім Алланы сөксе, жауап бер!

Сен тілейсің бе

Менің үкімімді жоққа шығарыңыз және өзімді бұған кінәлі деп санаңыз

Сіз дұрыс па?

Жауап бер, Самуэль!