Scherenschnitt (Neu-Interpretation) - Samsas Traum

20 Schnitte mißt die Kluft von Babalon zu Judas

Verbrannt sind alle Brücken, ich drehe mich nicht mehr um

Wenn die Wahrheit auf mich einsticht

Dann schreibe ich ein Buch

Ich drucke es so fest ich kann in mich

Denn ich schreibe über Dich

Dann ist das Silber wie die Hoffnung

Daß meine Schrift niemand entziffern kann

Und die Geschichte nie gelesen wird

Doch Himmel, sage mir: Warum schreibe ich dann?

Auf Kruste balanciert der Knabe und gerät ins Wanken

Doch spricht sein Richter gegen ihn und weist ihn in die Schranken:

«Ein Feigling tut, was er tun muß !

Selbst wenn es Zeit ist sich zu wandeln

Sollte man in neuen Zeiten

Stets nach alten Regeln handeln!»

Wenn die Wahrheit auf mich einsticht

Dann schreibe ich ein Buch

Ich drucke es so fest ich kann in mich

Denn ich schreibe über Dich

Dann ist das Silber wie die Hoffnung

Daß meine Schrift niemand entziffern kann

Und die Geschichte nie gelesen wird

Doch Himmel, sage mir: Warum schreibe ich dann?

Zu dumm, der Weg gerinnt erneut, und Lymphe schließt die Lücken

Am Ende ist es immer gleich: Enttäuschung nach Verzückung

Zu retten was noch übrig ist, Dein Wort verschaffte Klarheit:

Auf Narben liegt sich’s leichter als auf dem Boden und der Wahrheit!

Wenn die Dunkelheit hereinbricht

Dann schreib' ich einen Brief

Ich drücke ihn so fest ich kann in mich

Denn adressiert ist er an Dich

Dann ist der Abschied ohne Worte

Die Drohung die auf uns gerichtet ist

Und Dank der Selbstverliebtheit merkt man nicht

Daß man mit Waffen auf die Liebe schießt

20 кесу Бабылдан Яһудаға дейінгі шұңқырды өлшейді

Барлық көпірлер өртенді, мен енді бұрылмаймын

Шындық мені тістегенде

Сосын кітап жазамын

Мен оны қолымнан келгенше қатты ұстаймын

Себебі мен сен туралы жазып отырмын

Сонда күміс үміт сияқты

Менің жазғанымды ешкім шеше алмайды

Ал әңгіме ешқашан оқылмайды

Бірақ аспан маған айтшы, мен неге жазып жатырмын?

Бала жер қыртысында тепе-теңдікті ұстап, теңселеді

Бірақ судьясы оған қарсы сөйлеп, оны орнына қояды:

«Қорқақ не істеу керек болса, соны істейді!

Тіпті өзгеретін уақыт болса да

Жаңа заманда болуы керек

Әрқашан ескі ережелер бойынша әрекет етіңіз!»

Шындық мені тістегенде

Сосын кітап жазамын

Мен оны қолымнан келгенше қатты ұстаймын

Себебі мен сен туралы жазып отырмын

Сонда күміс үміт сияқты

Менің жазғанымды ешкім шеше алмайды

Ал әңгіме ешқашан оқылмайды

Бірақ аспан маған айтшы, мен неге жазып жатырмын?

Өкінішке орай, жол қайтадан коагуляцияланады, ал лимфа саңылауларды жабады

Соңында бәрі бірдей: ренжіткеннен кейінгі көңілсіздік

Қалғанын сақтау үшін, Сөзіңіз анық болды:

Жерге және шындыққа қарағанда, тыртықпен жату оңайырақ!

Қараңғылық түскенде

Сосын хат жазамын

Мен оны қолымнан келгенше қысып жатырмын

Өйткені ол сізге арналған

Сонда қоштасу сөзсіз

Қауіп бізге бағытталған

Ал өзіңді жақсы көрудің арқасында сіз байқамайсыз

Бұл махаббатты мылтықпен атады