Monster - Samsas Traum

Als ich ein Kind war

Hab' ich an den schwarzen Mann geglaubt

Und Welten voller Phantasie

Aus Büchern aufgesaugt

Mein Vater hat den Kopf geschüttelt

Und mich dann gefragt:

«Wann hörst Du auf zu träumen?»

Da hab' ich ihm ins Gesicht gesagt:

Fuck off!

Es kommt alles noch viel schlimmer

Die Monster geh’n nie weg

In meinem Schrank, hinter’n Vorhang

Unter’m Bett:

Da haben sie ihr Versteck

Ich sag' dir:

Ich werde mit den Jahren schlimmer

Und ich schicke sie nie weg

In meinem Schrankm hinter’m Vorhang

Unter’m Bett

Behalten sie ihr Versteck

Als ich ein Kind war

Konnte ich durch Wände geh’n

Und Tote auf Holzstühlen

In der Zimmerecke sitzen seh’n

Meine Mutter hielt mich für verrückt

Und hat gefragt:

«Wann fängst Du an zu denken?»

Da hab' ich ihr ins Gesicht gesagt:

Vergiss es!

Es kommt alles noch viel schlimmer

Die Monster geh’n nie weg

In meinem Schrank, hinter’n Vorhang

Unter’m Bett:

Da haben sie ihr Versteck

Ich sag' dir:

Ich werde mit den Jahren schlimmer

Und ich schicke sie nie weg

In meinem Schrank hinter’m Vorhang

Unter’m Bett

Behalten sie ihr Versteck

Jahrelang haben mir die Monster nichts getan

Sie machten böse Stimmen und schauten mich grimmig an

Heute wünschte ich mir, ich wäre nochmal Kind

Und dächte, dass die Monster nur in den Köpfen sind

Es kommt alles noch viel schlimmer

Die Monster geh’n nie weg

In meinem Schrank, hinter’n Vorhang

Unter’m Bett:

Da haben sie ihr Versteck

Ich sag' dir:

Ich werde mit den Jahren schlimmer

Und ich schicke sie nie weg

In meinem Schrankm hinter’m Vorhang

Unter’m Bett

Behalten sie ihr Versteck

Мен бала болған кезімде

Мен қара адамға сендім

Және қиялға толы дүниелер

Кітаптардан сіңірген

Әкем басын шайқады

Сосын менен сұрады:

«Армандауды қашан қоясың?»

Сондықтан мен оның бетіне айттым:

Кет!

Мұның бәрі әлдеқайда нашарлайды

Құбыжықтар ешқашан кетпейді

Менің шкафта, перденің артында

Төсектің астында:

Онда олардың жасырынған жері бар

Мен саған айтамын:

Мен жылдар өткен сайын нашарлаймын

Ал мен оларды ешқашан жібермеймін

Перденің артындағы шкафта

төсек астында

Жасыратын жеріңді сақта

Мен бала болған кезімде

Мен қабырғалардан өте аламын

Ал ағаш орындықтардағы өлі адамдар

Бөлменің бұрышында отыру

Анам мені жынды деп ойлады

Және сұрады:

«Қашан ойлана бастайсың?»

Сондықтан мен оның бетіне айттым:

Ұмыт!

Мұның бәрі әлдеқайда нашарлайды

Құбыжықтар ешқашан кетпейді

Менің шкафта, перденің артында

Төсектің астында:

Онда олардың жасырынған жері бар

Мен саған айтамын:

Мен жылдар өткен сайын нашарлаймын

Ал мен оларды ешқашан жібермеймін

Перденің артындағы шкафта

төсек астында

Жасыратын жеріңді сақта

Құбыжықтар мені жылдар бойы ренжіткен жоқ

Олар ашулы дауыстар шығарып, маған қатты қарады

Бүгін тағы да бала болғанымды қалаймын

Және құбыжықтар тек санада деп ойладым

Мұның бәрі әлдеқайда нашарлайды

Құбыжықтар ешқашан кетпейді

Менің шкафта, перденің артында

Төсектің астында:

Онда олардың жасырынған жері бар

Мен саған айтамын:

Мен жылдар өткен сайын нашарлаймын

Ал мен оларды ешқашан жібермеймін

Перденің артындағы шкафта

төсек астында

Жасыратын жеріңді сақта